تابناک فارس به نقل صداو سیما: مدیر روابط عمومی مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی فارس گفت: از ابتدای سال جاری تاکنون ۱۳۹ نفر در استان فارس به وسیله گاز مونوکسیدکربن دچار مسمومیت شدند، که از این تعداد ۶۵ نفر در محل درمان سرپایی و ۶۸ نفر هم برای درمان به مراکز درمانی منتقل شدند.
حسن همتی افزود: در این مدت ۶ نفر هم بر اثر مسمومیت با گاز مونوکسید کربن جان خود را از دست دادند.
سخنگوی اورژانس فارس با بیان این که با افزایش سرمای هوا، موارد ناشی از مسمومیت با گاز مونواکسید کربن افزایش می‌یابد، گفت: برای جلوگیری از مسمومیت با گاز مونوکسید کربن باید از افراد آشنا با وسایل گرمایشی برای وصل کردن بخاری استفاده کرد و از سالم بودن دودکش آن اطمینان حاصل کرد.
وی اظهارداشت: نخستین نشانه‌های مسمومیت با این گاز، ایجاد حالت ضعف و سستی در بدن است. در واقع مانند آنفلوآنزا، حالت‌های تهوع، استفراغ و خستگی در فرد ظاهر می‌شود، اما بر خلاف آنفلوآنزا، مسمومیت با مونوکسید کربن موجب تب نمی‌شود بنابراین اگر چند نفر در خانه این نشانه‌ها را تجربه می‌کنند یا با نشانه‌های دیگری مثل سردرد، درد شکمی، سرگیجه، تهوع و استفراغ، ایجاد حالت دوبینی و تنفس‌های سریع و کوتاه مواجه شدند باید هر چه سریع‌تر به درمان اقدام کنند.
مدیر روابط عمومی مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی فارس ادامه داد: بر اثر تنفسِ بیش از اندازه مونوکسیدکربن، این گاز خطرناک در خون جایگزین اکسیژن می‌شود و با از بین رفتن اکسیژن، سلول‌ها در سراسر بدن می‌میرند و فعالیت اندام‌ها متوقف می‌شود که این مسمومیت به وسیله انواع وسایل گازسوز از جمله بخاری، آبگرم کن، پیک نیک و حتی زغال ایجاد می‌شود.
همتی تاکید کرد: مسمومیت با گاز مونوکسیدکربن ممکن است موجب احساس خواب آلودگی در فرد شود و افراد اغلب این نشانه را به عنوان عامل نگران کننده در نظر نمی‌گیرند در حالی که خواب رفتن و تداوم تنفس مونوکسید کربن به تشدید مسمومیت یا مرگ منجر می‌شود.
به گفته وی، تمام افراد به نوعی در معرض خطر مسمومیت با این گاز قرار دارند، اما کودکان، افراد سالخورده و بانوان باردار جزو گروه آسیب‌پذیر و در معرض خطر بیشتر هستند و علائم مسمومیت در آن‌ها با سرعت و شدت بیشتری ایجاد می‌شود.
مدیر روابط عمومی مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی فارس گفت: پس از انتقال فرد مسموم از محیط آلوده که مهم‌ترین اقدام پیشگیرانه محسوب می‌شود، باید یقه پیراهن، کمربند و لباس‌های تنگ افراد مسموم را باز کرد و اگر امکان بردن فرد به محیط بیرون نیست باید در‌ها و و پنجره‌ها را باز و منابع سوخت مثل زغال را از محل خارج کرد.
