وقتی کسی بحث معماری تاریخی را مطرح می‌کند، طاق‌های زیبا، مناره‌های بلند، مجسمه‌ها و دیوارهای سنگی را تصور می‌کنیم؛ اما احتمالاً بیشتر ما به رنگ‌های روشن و زنده به‌کار برده شده در این بناها فکر نمی‌کنیم. مسجد نصیرالملک یک استثنای برجسته و قوی برای تفکر بی‌رنگ بودن بناهای تاریخی است. از پنجره‌های شیشه‌ای رنگارنگ این مسجد گرفته تا دیوارهای آن که مجموعه‌ای از کاشی‌های هندسی رنگارنگ زیبا و پرنشاط است، این بنا نمونه کاملی از رنگ‌بازی چشم‌نواز در بناهای تاریخی ایران را به نمایش می‌گذارد.
ساخت این مسجد به دستور میرزا حسنعلی نصیرالملک (از اشراف و اربابان سلسله قاجار) و به معماری میرزا رضا کاشی‌گر و حاج محمد‌حسن معمار در شیراز به تاریخ ۱۲۹۴ ه. ق. آغاز شد و در تاریخ ۱۳۰۵ ه. ق. به پایان رسید.
شیشه‌های رنگی به کار برده‌شده در این اثر ثبت‌شده ملی ایران بازی باشکوهی از نور را در کف مسجد ایجاد می‌کنند و نام «مسجد صورتی» را برای آن به ارمغان می‌آورند. تمام این رنگ‌ها و زیبایی‌ها عکاسان را به ثبت زیبایی آن دعوت می‌کند. این اثر هنری و معماری بی‌نظیر دارای بسیاری از عناصر معماری سنتی اسلامی مانند طاق‌های ایوان و یک حوض مرکزی برای وضو گرفتن است؛. پنجره‌های شیشه‌ای رنگی به‌کاررفته در مسجد صورتی نسبتاً کمیاب هستند؛ تنها چند مسجد دیگر، مانند مسجد الأقصی و مسجد آبی در استانبول، پنجره‌های این‌چنینی دارند.
