تعداد متوسط افراد یک خانوار در کل کشور ۳٫۳ نفر در خانوار اعلام شد که نشاندهنده کاهش ۰٫۲ نفر در هر خانوار نسبت به سال ۱۳۹۰ است. یکی از دلایل عمده این رویداد افزایش خانوارهای تکنفره و افزایش سن ازدواج و تجرد قطعی است.
تابناک فارس به نقل از عیارآنلاین: فروردین ۹۶ با ارائه آخرین نتایج سرشماری عمومی کشور همراه بود، سرشماری که برای اولین بار حدود نیمی از آمار مورد نظر آن از طریق اینترنت انجام گرفت که به نوعی یک تحول در نظام جمع آوری آمار کشور محسوب میشود. این روش در آمارگیری باعث شد تا از استخدام ۶۵ هزار نفر به منظور جمع آوری آمار صرفه جویی شود. صرفه اقتصادی که شاید در نگاه اول با ایجاد اشتغال در تضاد است، اما از این جهت که کشور به دلیل تغییر ظاهری سیاستهای جمعیتی و روی آوردن به افزایش جمعیت دیگر از کم کهای هنگفت صندوق جمعیت سازمان ملل برای کمک به سرشماری بی بهره بود شاید مفید به نظر برسد.
مهمترین نتیجه این سرشماری اعلام جمعیت ۷۹٫۹ میلیون نفری برای کشور بود که شامل ۴۰ میلیون مرد و ۳۹ میلیون زن میشود، اما همه این ۷۹٫۹ میلیون نفر ایرانی تبار نیستند زیرا کشور میزبان حدود ۲ میلیون نفر مهاجر است که عموما افغانی تبار هستند، به عبارتی از هر ۱۰۰ نفر ساکن ایران ۲ نفر افغانی تبار هستند.
تعداد متوسط افراد یک خانوار در کل کشور ۳٫۳ نفر در خانوار اعلام شد که نشان دهنده کاهش ۰٫۲ نفر در هر خانوار نسبت به سال ۱۳۹۰ است. یکی از دلایل عمده این رویداد افزایش خانوارهای تک نفره و افزایش سن ازدواج و تجرد قطعی است. نرخ رشد جمعیت نیز تا ۰٫۰۵ درصد کاهش پیدا کرد و به رقم ۱٫۲۴ درصد رسید، این یعنی از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ هرساله به ازای هر ۱۰۰ نفر ۱٫۲۴ نفر به جمعیت کشور افزوده شده است که البته این افزایش کند تا سال ۱۴۳۰ به صفر میرسد. این روند در استانهای مختلف کشور متفاوت است به طوری که در استان همدان در بین سالهای ۹۰ تا ۹۵ به ازای هر ۱۰۰ نفر ۱ نفر از جمعیت این استان کم شده است.
میانگین سنی کشور نیز ۱ سال افزایش پیدا کرد و اصطلاحا کشور روند پابه سن گذاردن را ادامه داد به طوری که از هر ۱۰۰ نفر ۶٫۱ نفر بیش از ۶۵ سال سن داشته اند. همچنین به ازای وجود هر ۱۰۳ مرد، ۱۰۰ نفر زن در کشور زندگی میکنند که البته این رقم در استانهای مختلف متفاوت است، در بوشهر به ازای هر ۱۱۴ مرد ۱۰۰ نفر زن زندگی میکنند و در گیلان این نسبت دقیقا برابر است.
به ازای هر ۱۰۰ نفر ۱۶٫۶ نفر در استان تهران، ۸ نفر در استان خراسان رضوی و ۶٫۵ نفر در استان اصفهان و ۶ نفر در استان فارس سکونت دارند که این ارقام در واقع نشان دهنده چهار استان پرجمعیت کشور است که مجموعا حدود ۴۰ درصد از جمعیت کشور را در خود جای دادهاند.
به ازای هر ۱۰۰ خانوار نیز ۸٫۵ خانوار تک نفره، ۲۱ خانوار دو نفره، ۲۸٫۵ خانوار سه نفره و ۲۷ خانوار چهارنفره در کشور زندگی میکنند. ۱۴٫۵ خانوار نیز بیش از پنج نفر عضو دارند که نسبت به سال ۹۰ حدود ۶ واحد کاهش پیدا کرده است. در واقع نسبت خانوارهای کم جمعیت افزایش یافته و سهم خانوارهای پرجمعیت کاهش یافته است.
در هر کیلومتر مربع از خاک ایران به طور میانگین ۴۹ نفر زندگی میکنند، این رقم در استان تهران حدود ۱۰۰۰ نفر در کیلومتر مربع و در استان سمنان ۷ نفر در کیلومتر مربع است که به ترتیب پرتراکم ترین و کم تراکم ترین استانهای کشور هستند.
۳۱ درصد خانوارهای ایرانی اجاره نشین هستند و مجموعا ۴۰ درصد خانوارها آپارتماننشین و ۶۰ درصد در خانه های غیرآپارتمانی سکونت میکنند که بیشترین سهم آپارتماننشینی به ترتیب مربوط به استانهای تهران، البرز و قزوین است.
نکته جالب توجه سکونت حدود ۶۵ درصد خانوارهای ایرانی در منازل مسکونی زیر ۱۰۰ متر است، به علاوه ۱۹ درصد منازل مسکونی در تهران، ۹٫۵ درصد منازل در اصفهان و ۷٫۵ درصد از منازل در خراسان رضوی خالی از سکنه هستند.
مهمترین نتیجه این سرشماری اعلام جمعیت ۷۹٫۹ میلیون نفری برای کشور بود که شامل ۴۰ میلیون مرد و ۳۹ میلیون زن میشود، اما همه این ۷۹٫۹ میلیون نفر ایرانی تبار نیستند زیرا کشور میزبان حدود ۲ میلیون نفر مهاجر است که عموما افغانی تبار هستند، به عبارتی از هر ۱۰۰ نفر ساکن ایران ۲ نفر افغانی تبار هستند.
تعداد متوسط افراد یک خانوار در کل کشور ۳٫۳ نفر در خانوار اعلام شد که نشان دهنده کاهش ۰٫۲ نفر در هر خانوار نسبت به سال ۱۳۹۰ است. یکی از دلایل عمده این رویداد افزایش خانوارهای تک نفره و افزایش سن ازدواج و تجرد قطعی است. نرخ رشد جمعیت نیز تا ۰٫۰۵ درصد کاهش پیدا کرد و به رقم ۱٫۲۴ درصد رسید، این یعنی از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۵ هرساله به ازای هر ۱۰۰ نفر ۱٫۲۴ نفر به جمعیت کشور افزوده شده است که البته این افزایش کند تا سال ۱۴۳۰ به صفر میرسد. این روند در استانهای مختلف کشور متفاوت است به طوری که در استان همدان در بین سالهای ۹۰ تا ۹۵ به ازای هر ۱۰۰ نفر ۱ نفر از جمعیت این استان کم شده است.
میانگین سنی کشور نیز ۱ سال افزایش پیدا کرد و اصطلاحا کشور روند پابه سن گذاردن را ادامه داد به طوری که از هر ۱۰۰ نفر ۶٫۱ نفر بیش از ۶۵ سال سن داشته اند. همچنین به ازای وجود هر ۱۰۳ مرد، ۱۰۰ نفر زن در کشور زندگی میکنند که البته این رقم در استانهای مختلف متفاوت است، در بوشهر به ازای هر ۱۱۴ مرد ۱۰۰ نفر زن زندگی میکنند و در گیلان این نسبت دقیقا برابر است.
به ازای هر ۱۰۰ نفر ۱۶٫۶ نفر در استان تهران، ۸ نفر در استان خراسان رضوی و ۶٫۵ نفر در استان اصفهان و ۶ نفر در استان فارس سکونت دارند که این ارقام در واقع نشان دهنده چهار استان پرجمعیت کشور است که مجموعا حدود ۴۰ درصد از جمعیت کشور را در خود جای دادهاند.
به ازای هر ۱۰۰ خانوار نیز ۸٫۵ خانوار تک نفره، ۲۱ خانوار دو نفره، ۲۸٫۵ خانوار سه نفره و ۲۷ خانوار چهارنفره در کشور زندگی میکنند. ۱۴٫۵ خانوار نیز بیش از پنج نفر عضو دارند که نسبت به سال ۹۰ حدود ۶ واحد کاهش پیدا کرده است. در واقع نسبت خانوارهای کم جمعیت افزایش یافته و سهم خانوارهای پرجمعیت کاهش یافته است.
در هر کیلومتر مربع از خاک ایران به طور میانگین ۴۹ نفر زندگی میکنند، این رقم در استان تهران حدود ۱۰۰۰ نفر در کیلومتر مربع و در استان سمنان ۷ نفر در کیلومتر مربع است که به ترتیب پرتراکم ترین و کم تراکم ترین استانهای کشور هستند.
۳۱ درصد خانوارهای ایرانی اجاره نشین هستند و مجموعا ۴۰ درصد خانوارها آپارتماننشین و ۶۰ درصد در خانه های غیرآپارتمانی سکونت میکنند که بیشترین سهم آپارتماننشینی به ترتیب مربوط به استانهای تهران، البرز و قزوین است.
نکته جالب توجه سکونت حدود ۶۵ درصد خانوارهای ایرانی در منازل مسکونی زیر ۱۰۰ متر است، به علاوه ۱۹ درصد منازل مسکونی در تهران، ۹٫۵ درصد منازل در اصفهان و ۷٫۵ درصد از منازل در خراسان رضوی خالی از سکنه هستند.
