خواب هایی که همچنان در جاده های فارس قربانی می گیرد.
تابناک فارس به نقل از باشگاه خبرنگاران:سوانح رانندگی یک پدیده اجتماعی است که نیاز به شناسایی و بررسی مفصلی از ابعاد مختلف دارد.
در وقوع تصادفات جاده ای ده ها علت نقش آفرینی می کنند اما سه عامل انسان، خودرو و جاده نقش بسزایی در این گونه حوادث دارند.
جاده هایی ناایمن که بی رحمانه قربانی می گیرند و انسان ها هم دست به دست این کشتارگران بی رحم می دهند تا آماری که از مرگ شهروندان منتشر می شود هر چه بیشتر شود.
متاسفانه تلفات رانندگی در 10 سال گذشته در کشور ما بیش از تلفات دفاع مقدس گزارش شده، سهم استان فارس نیز نسبت به سایر استان های دیگر کشور بالا است.
استان فارس با حدود 18 هزار و 819 کیلومتر، 9 درصد کل راه‌های کشور را در اختیار دارد و به دلیل مباحث جغرافیایی و اجتماعی رتبه اول کشور در تصادفات جاده ای به خود اختصاص داده است.
علیرغم افزایش و کاهش تصادفات جاده ای در سطح کشور و با وجود نصب بیشترین دوربین های ترافیکی در مسیر جاده های مواصلاتی فارس، همچنان این استان در تصادفات رانندگی در صدر استان های کشور قرار دارد چنانکه بعد از حادثه سقوط اتوبوس سربازان در نی ریز در یک سال اخیر نیز شاهد تصادفات خونین با آمار بالا در جاده های استان فارس بودیم.
اما آنچه این حادثه ها را قابل تامل می‌کند، سایه مرگ در جاده های فارس است که خانواده های بسیاری را داغ دار کرده است.
جاده های فارس گویا سیراب از خون نمی شود/ فارس رکورد دار مرگ های تلخ
با وقوع حادثه‌ای ناگوار و غمناک برای دو اتوبوس حامل سربازان پادگان صفرپنج کرمان، 19 سرباز وظیفه بر اثر واژگونی اتوبوس و سقوط به دره جان باختند.
هنوز غم از دست دادن سربازان نی ریز از یادها بیرون نرفته است که به دنبال این حادثه دلخراش، ساعت ۳ و ۵۹ دقیقه بامداد جمعه 10 شهریور ماه 96 حوالی قلعه بیابان بخش جنت شهرستان داراب یک دستگاه اتوبوس حامل ۴۵ نفر از دانش آموزان رودانی و مینابی که برای شرکت در مسابقات فرزانگان و نخبگان عازم شیراز بودند، واژگون شد.
این حادثه ۹ کشته و ۳۴ مصدوم برجا گذاشت که تعداد ۵ نفر از آنها با اورژانس هوایی به بیمارستان نمازی و شهید رجایی شیراز اعزام شدند.
جاده های فارس گویا سیراب از خون نمی شود/ فارس رکورد دار مرگ های تلخ
واقعا دردناک و تاثر‌برانگیز است، گویا این حوادث ناگوار تمامی ندارد و باید نظاره گر این باشیم که عده ای از هموطنان عزیزمان بر اثر بی مبالاتی و سهل انگاری جان خودشان را از دست بدهند و برخی دیگر تا آخر عمر رنج معلولیت را با خود همراه داشته باشند.
بی مبالاتی هایی که گاهی از جانب خود افراد صورت می گیرد و گاهی بی توجهی مسئولین موجب رقم خوردن آن می شود.
انتظار داریم این آخرین حادثه ناگوار و قابل‌پیشگیری خصوصا در بخش جاده‌ای و دانش‌آموزی کشور باشد.
