تابناک فراس به نقل از خبرنور آباد: شهریار گودرزی: پس از انتخابات مجلس و رویه های عرفی تغییر مدیریت در شهرستان های ممسنی و رستم با توجه به وضعیت حمایت های چند گانه از دکتر گودرزی موجی از تغییرات کلی و اساسی را در بین افکار عمومی به راه انداخت و قاعدتا فشارهای طیف های مختلف سیاسی و قومیتی بر تصمیمات وی بیش از دیگر نمایندگان ادوار بوده است.
اما تفاوت تغییر مدیریت ها در این دوره با دوره های دیگر تفاوت هایی دارد که آن نیز به واسطه وجود شبکه های مجازی و رسانه های محلی و اطلاع زود هنگام مردم از تغییرات پیش رو میباشد و همین امر موجب شده است گودرزی تحت فشارهایی نیز قرار گیرد و در بعضی موارد حتی تصمیمات وی نیز تغییر کرده است.
تغییرات مدیریتی این روزها از مباحث مهم شهرستان های ممسنی و رستم میباشد و با توجه به گذشت بیش از یک سال و نیم از انتخاب دکتر گودرزی و شعارهای انتخاباتی وی و همچنین مد نظر قرار دادن عملکرد مدیران در ماه های اولی ورود وی به مجلس که تا حدودی از سوی بسیاری از مدیران نادیده گرفته شده بود، بسیاری از مردم را با سوالات مختلفی در حوزه تغییر مدیریت های این دو شهرستان مواجه کرده است.چرا که مردم منتظر تحقق وعده های گودرزی در حوزه تغییر مدیریت ها بودند تا شاید این دیو مخرب وصل بودن به هر جایی برای پشت میز نشینی بشکند.
سوالاتی از قبیل اینکه چرا فلانی تا کنون تغییر نکرده است و چرا فلانی با عملکرد ضعیف هنوز ماندگار است و چرا فلانی که در انتخابات کاملا علیه گودرزی بود هنوز بر صندلی خود جا خوش کرده است و چرا با وجود این همه افراد توانمد حداقل مدیران ضعیف تغییر نمیکنند و مدیران قوی هم عملکرد خود را شفاف نمیکنند؟ و چرا پست های زیادی در ممسنی و رستم بصورت سرپرست هستند و تعیین تکلیف نمیشوند؟و الحق نباید تغییرات قبلی را از یاد برد و باید دید وی در حوزه تغییرات موفق عمل کرده است یا نه که میتوان در این خصوص عملکرد مدیران جدید را مشاهده و قضاوت کرد.
در واقع سولات بالا، عمومی، به جا و منطقی هستند و از نظر شایسته سالاری و توانمندی افراد تا ملاحظات قومی عشیره ای و ارتباط های سیاسی بسیاری از مدیران را میتوان قابل تحلیل و بررسی دانست و واقعا تعدادی از مدیران با توجه به روابط و فشارهای قومیتی ماندگار هستند و تعدادی به واسطه فشار های سیاسی و تعداد اندکی نیز بخاطر پشتوانه ارایی که میتوانند در دور بعد انتخابات داشته باشند همچنان بر صندلی خود تکیه زده اند.
در این یادداشت قصد زیر سوال بردن توانمندی افراد را ندارم چرا که شایسته سالاری جدا از توانمندی و توانمندی نیز در دو حوزه بدون سفارش و با سفارش افراد مختلف و تاثیر گذار مجزا هستند و فقط از دیدگاه شهروند در مقابل جایگاه نماینده شهرستان در راستای پیشرفت شهرستان و نهادینه شدن اصل شایسته سالاری در انتخاب مدیران و حرف و حدیث های مردمی در جامعه نگاهی داریم به موضوع بلاتکلیفی پست های زیادی در ممسنی و رستم که فرمانداری های ممسنی و رستم در راس ان قرار دارند.
در خصوص سوالات اولیه افکار عمومی نیز با توجه به وضعیت حاکم بر جو شهرستان های ممسنی و رستم کمی حق به نماینده میدهم چرا که هنوز افکار عمومی نمیتواند حفظ روابط قومیتی و سیاسی و وزنه های دارای رای را نادیده بگیرد و بدون شک تمام نمایندگان ممسنی و رستم با این رویه دست و پنجه نرم کرده اند و روز به روز با گسترش اعتقاد به شایستگی و توانمندی یک مدیر و رشد آن در یک سیستم تمیز شاهد کمرنگ شدن سفارشات و روابط در اولویت بندی مدیران برای تغییرات هستیم ولی با این وجود نمیتوان قطع به یقین گفت بی تاثیر است.
اما موضوع مدیریت سازمانی و بلاتکلیفی تعدادی از پست ها را میتوان در جایگاه یک شهروند مورد بررسی قرار داد که ایا این وضعیت برای یک سیستم مفید است یا خیر؟
در واقع از نظر سازمانی و در چارچوب سیاسی، وضعیت معلق برای مدیران نشان از هوشیاری و نگاه عمیقانه دکتر گودرزی دارد، چرا که هر مدیری برای چند ماه فرصت اثبات خود و استفاده از یک موقعیت طلایی را دارد.
اما این مورد فقط در سیستم پاک و دارای چارچوب مشخص عملکردی میسر است و باید همه روابط و عملکردها در چارچوب تعریف شده سیستم باشد و در نهایت آنچه موجب ماندگاری یا تغییر مدیریت میشود عملکرد وی هست نه روابط قومیتی و سیاسی و ...، البته در چنین سیستمی به تبع فرصت اثبات به هر مدیری داده نمیشود و چون سیستم قانونمند است قاعدتا مدیران راه یافته به پست های مدیریتی خواه ناخواه فیلتر های مورد نظر سیستم را پشت سر گذاشته اند و در نهایت انتخاب بین خوب خوبتر است.
اما در سیستم واقعی در اکثر نقاط جهان این امر ممکن نبوده و معمولا دستهایی از پشت پرده بخصوص در ایران و بالاخص در ممسنی و رستم در رشد افراد بسیار تاثیرگذار هستند و باید گفت با توجه به شرایط ذکر شده وضعیت بلاتکلیف نه تنها اثر مثبت ندارد بلکه به واسطه وجود دست ها و سفارشات پشت پرده، موجب بی انگیزگی مدیران و بلا تکلیفی آنها در نوع رفتار های سازمانی آنها میشود و اثر سو بیشتری بر جای میگذارد.
اما سئول این است : انتصاب سرپرست برای سازمان تا چه مدتی می تواند آلام بخش التیام ناشی از زخمهای موجود باشد.
عدم وجود ثبات مدیریتی در این دوره تا چه زمانی می تواند مقبول افتد ؟
سوابق و تجارب مدیریتی سرپرست های جدید در گذشته و زمان سرپرستی قاعدتا میتواند اتمام حجتی برای تصمیمات نماینده ممسنی و رستم و مسئولان استانی و کشوری باشد و باید در نظر گرفته شود که مدیریت نهاد ها در این دو شهرستان واقعا به پوست اندازی نیاز دارد و افکار عمومی و سخنان پراکنده مردمی در زمینه تغییرات حکایت از این امر دارد.
امروز با درک صحیح از رخدادهای سالهای گذشته که نتیجه آن وضعیت فعلی ممسنی و رستم میباشد می توان به یک تعریف منطقی تری از فعالیت سازمان در این منطقه دست یافت.
نگاه منفی به کارکردهای مدیریتی ممسنی و رستم در گذشته نمی تواند بطور مطلق باشد . باید الزامات این شهرستان ها راشناخت و برای تصمیم سازی و تصمیم گیری به ابعاد مختلف و شرایط حاکم بر منطقه توجه نمود ، چرا که در گذشته سیستم انتخاب مدیران قاعدتا ازحال حاضر تاریکتر بوده است. بعد اقتصادی به عنوان یکی از شاخص های اصلی این تصمیم گیری باید همتراز و همگام با عمران و آبادانی و اشتغال مورد توجه قرار گیرد و اگر چنین نشود با توجه به عوامل جانبی موثر بر توسعه از جمله خشکسالی باید شاهد رشد تساعدی بحران های موجود باشیم.
با این توصیف بنظر می رسد تثبیت مدیریت و انتخاب و انتصاب فارغ از شرایط ذکر شده قومیتی، سیاسی، پشتوانه ارایی و ...، با تکیه بر اصل تدبیر که مولفه اصلی دولت است ضرورتی انکار ناپذیر است . و نتیجه این رویکرد باید دمیدن روح امید به جامعه ( در همه ابعاد اقتصادی و اجتماعی ) باشد تا نتیجه آن حرکت در مسیر شعار دولت یعنی تدبیر و امید باشد .
به نقل از یکی از مقالات موثق در این خصوص : یکی از مقولات مهم و اساسی که همیشه در به کارگیری ابزارهای مدیریتی و پروژه‌های کلیدی وجود داشته تاکید بر "تعهد مدیریت" در پیشبرد پروژه‌های مهم است. به حدی بر این مفهوم تاکید شده که بسیاری آن را تاکیدی بدیهی می‌دانند. اما امروز چالشی که بسیاری از سازمان‌های ما با آن روبه رو هستند بحث تعهد مدیریت نیست بلکه ثبات مدیریت است. بسیاری از مواقع اتفاق می‌افتد که مدیری کاملاً ضرورت انجام یک پروژه توسعه‌ای را درک کرده و حمایت‌های کافی را نیز از آن پروژه می کند اما به دلیل عمر کوتاه مدیران، انجام پروژه عقیم مانده و از پروژه توسط مدیران جدید حمایت کافی نمیشود. این مسئله باعث خواهد شد برخی از مدیران ریسک انجام کارهای طولانی و بلندمدت را نداشته باشند و به قول معروف عطای آن را به لقای آن ببخشند. اما برای جلوگیری از این مسئله چه باید کرد؟ مدیری که نمی‌داند دوران مدیریتش چقدر زمان خواهد برد چگونه بایستی تغییرات تحولی و اساسی را شکل دهد؟
با توجه به موارد ذکر شده و اتفاقات رخ داده در ممسنی و رستم به عنوان پیشنهاد به نماینده فعلی عرض میکنم: در اسرع وقت تکلیف پست های سرپرستی را حتی الامکان بدون در نظر گرفتن فیلترینگ های قومیتی و سیاسی و ارایی با هماهنگی مقامات استانی و کشوری تعیین کنید تا مردم حوزه انتخابیه و در راس آن موقعیت خود شما به خاطر بی انگیزگی و عدم قاطعیت مدیران و عملکرد ضعیف تعدادی دیگر که حاصل همان بلاتکلیفی و نداشتن توان و اختیارات جامع سازمانی در پست های مدیریتی بخصوص فرمانداری های دو شهرستان هست متضرر شوند.
در خصوص وضعیت فرمانداری های ممسنی و رستم با توجه به اهمیت موضوع لازم است توجه کنیم که سخنانی در بین مردم شنیده میشود که نشان از عدم توانایی افراد تصمیم گیرنده در تعیین تکلیف این پستها در سطح استانی دارد و خیلی ها ان را به دوئل بین چهره شاخص اصلاح طلبان ممسنی با نماینده فعلی و رابطه نزدیک این شخص با مقامات کشوری و استانی ربط میدهند و از جایی دیگر باید توجه کرد بسیاری از برنامه های توسعه در فرمانداری ها برگزار میگردند و بسیاری از دستورات به نهاد ها از طریق فرماندار ابلاغ میشود و نباید گذاشت تفکر مسموم " این تا مدتی دیگر تغییر میکند" موجب بی توجهی مدیران به دستورات و تعلل در اجرای آنها شود.
لذا میطلبد مقامات استانی و نماینده هر دو شهرستان، عموم مردم ممسنی و رستم را از بلاتکلیفی نجات دهند و در این حال در انتخاب گزینه های احتمالی نیز دقت کنند تا شاهد حضور نخبگان و مدیران توانمند در دو شهرستان باشیم و اگر تصمیم بر ابقای سرپرستان هست نیز خیال انها و مجموعه زیر دست را راحت کنند.
