تابناک فارس به نقل از خبر نورآباد:ساعت ۱۶ روز شنبه 16 دی به وقت تهران؛ خبر بسیار غم‌انگیز بود. آنچنان تلخ که نه تنها خط خبری رسانه‌های داخلی را به خود معطوف کرد، بلکه اذهان میلیون‌ها ایرانی را در بهت فرو برد؛ برخورد کشتی نفتکش ایرانی با کشتی باری چینی و آتش سوزی آن در دریای شرق چین با 30 سرنشین ایرانی.
همین یک جمله کافی بود تا چشمان چندین خانواده روزها و شب‌های گذشته رنگ خواب نبیند. شاید این شب‌ها ده‌ها پرسش و نگرانی و اضطراب وجود خانواده‌های خدمه کشتی را فراگرفته باشد؛ فاصله بسیار تا محل وقوع حادثه، همکاری نامطلوب چینی‌ها برای امحای آتش و اخبار ضد و نقیض از شرایط سرنشینان کشتی به نگرانی خانواده‌ها افزوده است.
و حالا 8 روز از آن حادثه میگذرد و به جز سه پیکری که کشف شده است، هیچ خبر دیگری در دسترس نیست؛ در میان حجم انبوهی از بیم و امیدهای چند روز اخیر، خبر حضور دو تن از فرزندان ممسنی که دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم دریایی خارک بوده و مشغول گذراندن دوره کاروزی خود بودند بر تأسف‌ها و تألم‌ها افزود. دانشجویانی که با هدف ارتقای توان تحصیلی و عملی خود دل به دریای توفانی این سفر دادند. دانشجویانی با هزاران امید و آرزو؛ از موقعیت‌های شغلی بهتر تا تأمین بهتر رفاه و آسایش خانواده؛ از شوق بازگشت به شهر و دیار خود با هزاران خاطره از یک سفر سخت و آموزنده دریایی تا میل به آموختن.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم دریایی خارک در این خصوص به آنا گفت: «این حادثه بر اثر تصادف نفتکش ایرانی با کشتی باری چینی اتفاق افتاده و تاکنون خبر قطعی از وضعیت سلامت خدمه‌های ایرانی به ویژه دانشجویان این واحد دانشگاهی در دسترس نیست.»
اما وضعیت بر خانواده این دو نورآبادی چگونه میگذرد؟
پدر سجاد عبداللهی دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم دریایی خارک گفت: «سجاد اهل شهرستان ممسنی استان فارس و متولد سال 1374 است و مدت چهار سال در دانشگاه آزاد درس خواند و مشغول گذراندن طرج کارورزی خود بود.»
عبداللهی با چشمانی اشکبار درباره ویژگی‌های شخصیتی سجاد بیان کرد: «سجاد یک ورزشکار تکواندو بود و از نظر اخلاقی شخصیتی مهربان و دوست داشتنی داشت؛ او یک انسان واقعی بود؛ بنده سه فرزند پسر و یک فرزند دختر دارم که سجاد فرزند سوم و پسر آخر خانواده بود.»
وی البته از مسئولان و بویژه نماینده شهر ممسنی در مجلس شورای اسلامی نیز گله کرد و افزود: «متأسفانه نماینده شهر ما هیچ نطقی در مجلس شورای اسلامی ارائه نداد. دو نفر از سرنشینان این کشتی از شهرستان ممسنی هستند. سجاد عبداللهی و پوریا عیدی پور که پسرخاله یکدیگر هستند و همچنین کاپیتان کشتی نیز اهل استان فارس است. بنابراین انتظار ما این بود که نماینده ممسنی و نمایندگان استان فارس پیگیری بهتری انجام بدهند تا با حمایت مجلس شورای اسلامی بتوان با مسئولان و کنگره ملی خلق چین ارتباط برقرار کرد.»
پدر سجاد عبداللهی از کم کاری چینی‌ها نیز این گونه انتقاد کرد: «کم کاری نیروهای چینی مشهود است. اکنون که نیروهای امداد کشورمان به محل حادثه اعزام شده‌اند، متأسفانه امکانات مناسبی از سوی دولت چین در اختیار نیروها قرار نگرفته است؛ از مسئولان درخواست داریم تا تلاش و فعالیت خود را بیشتر کنند و دولت چین را وادار به همکاری کنند.»
پدر پوریا عیدی پور دیگر دانشجوی دانشگاه آزاد و سرنشین کشتی ایرانی به آنــا گفت: «حضور تکاوران و نیروهای امدادی در منطقه بسیار مهم است و امیدوارم تا خبرهای خوبی به خانواده سرنشینان برسد؛ با توجه به پیدا شدن پیکر سه تن از سرنشینان کشتی از همه مردم ایران می‌خواهم برای نجات سرنشینان دعا کنند.»
عیدی پور در حالی که تلاش بسیاری کرد تا بغضش را فروخورد، ادامه داد: «پوریا پسر اول خانواده است و با گذراندن درس خود در دوره کارآموزی حضور داشت؛ از لحاظ روحی و شخصیتی بسیار جوانی آرام و بسیار مؤدب بود و هیچگونه اذیت و آزاری برای افراد دیگر نداشت.»
برادر اقای عبدالهی بیان داشت: توقع ما از مسئولان استانی و شهرستانی با توجه به سهمیه بالای استان در امار مفقودین بیش از این چیز ها بود.
وی ادامه داد: این یک هفته بیشترین فشار روحی بر خانواده ما به خاطر نشر اخبار ضد و نقیض وارد شده است و جز مردم که محبت داشته اند هیچکدام از مسئولین با خانواده ما برای پیگیری موضوع دیدار نکرده اند.
این شهروند اظهار داشت: عملکرد مسئولان شهرستانی و استانی در این خصوص نوش داروی پس از مرگ سهراب است و ارزش سرکشی زمانی بالاست که یک شخص خود و بدون فشار کاری را انجام دهد.
شایان ذکر است بسیاری از مسئولین ما در زمان فوت یک شخص شروع به انتشار بیانه های تسلیت در فضای مجازی و کانال های شخصی میکنند ولی در چنین موردی که موضوع بین المللی هست و دست مردم از پیگیری های مستمر کوتاه میباشد شاهد سکوت و عدم حضور این مسئولان در حوزه پیگیری و یا سرکشی به خانواده این دو فرد مفقود شده هستیم.این در حالی است که بعضا پیشنهاد سرکشی و ابراز همدردی با این دو خانواده به بعضی از مسئولان داده شد ولی دریغ از گوش شنوا.
امید است مسئولان اگر قصد اصلاح امور را دارند حتما زین پس در چنین مواردی تبعیض قایل نشده و همه را با یک چشم بنگرند و بدانند اگر این حادثه در درون کشور بود بدون شد مردم مانند همیشه تکلیف یک خانواده را مشخص میکردند ولی در جایی که مردم توان پیگیری ندارند توقع همکاری از سوی مسئولان کشوری میرود نه اینکه مدعی شوند که این خانواده از من درخواست پیگیری نداشته است.
بدون شک اگر این حادثه در داخل کشور بود طبیعتا فشار کمتری را وارد میکرد و توقع از مسئولان نیز کمتر بود همان پیام کوتاهشان کفایت میکرد ولی این مورد را باید با دید دیگری نگاه کرد چرا که این حادثه جنبه عمومی و بین المللی دارد و نمیتوان قبول کرد که نمیدانستند و وقت نکردند و .... چرا که بررسی ها نشان از دقت مسئولان برای حضور در مکان های خاص برای دیده شدن حکایت دارد و اگر دوربینی حضور داشت شاید شاهد حضور گسترده مسئولان در منزل این دو خانواده بودیم و بدون شک همدردی با این دو خانواده در واقع همدردی با عموم شهرستان است.
کشتی ایرانی متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران و تحت پرچم کشور پاناما حامل 136 هزار تن میعانات گازی از مبدأ بندر عسلویه به کره جنوبی بود که حدود ساعت ۸ شب به وقت محلی یعنی حدود ساعت ۱۶ روز شنبه 16 دی به وقت تهران با کشتی باری چینی برخورد می‌کند و بر اثر این اتفاق بلافاصله دچار انفجار و حریق می‌شود؛ این کشتی نفتکش 32 خدمه داشته است که 30 نفر آن ایرانی و دو نفر تبعه کشور بنگلادش هستند، طبق اطلاعات به‌دست‌آمده 4 نفر از خدمه ایرانی دانشجوی دریانوردی بوده‌اند که دوره کارآموزی خود را در این کشتی سپری میکردند. یک نفر از همسران کارکنان نیز در کشتی حضور داشته است.
جنازه 2 نفر از افراد ایرانی که در این نفتکش پیدا شده به سمت شانگهای منتقل شده تا از طریق آزمایش DNA شناسایی آنها انجام شود و حالا چشمان خانواده‌های سجاد و پوریا و خانواده‌های بسیار دیگری به موتورخانه کشتی است که احتمال محبوس بودن سرنشینان در آنجا وجود دارد.
