مساحت استان 123/946 كيلومتر مربع مي باشد كه برابر 7/5درصد از مساحت كل كشور است. ميزان اراضي قابل استفاده كشاورزي حدود 4/3 ميليون هكتار مي باشد كه برابر 34/7 درصد مساحت استان است. در حال حاضر 1/670/588 هكتار يعني 38/8 درصد از كل اراضي كشاورزي موجود مورد استفاده قرار مي گيرد كه 2/629/412 هكتار بافيمانده بعلت كمبود آب و پراكندگی نامناسب بارندگي و قسمتي نيز بواسطه شور و قليايي بودن خاك، پستي و بلندي زمين،فقدان تاسيسات زيربنايي، مهار سيلاب و كنترل آب به كار گرفته نمي شود كه با ايجاد امكانات لازم و اعمال تمهيدات مناسب مي توان حداقل نيمي از آن را در چرخه توليد قرار داد.
استان فارس از نظر توليد گندم ، ذرت ، انجير و بادام و گوجه فرنگي و انار مقام اول و از نظر توليد مركبات مقام دوم و در توليد شلتوك و انگور،جو و پنبه، چغندرقند،پياز و حبوبات مقام سوم و در توليد برنج مقام چهارم را در كشور دارا مي باشد.
همانطوري كه ملاحظه مي فرماييد استان فارس قطب و معدن کشاورزی کشور است و همه میدانیم که کشاورزی رکن اول اقتصاد است.
اما این رکن انگار دیگر جایی در استانمان ندارد چرا که مشاهدات و گزارشاتی که از وضعیت منابع آبی در دست است از وضعیت بسیار بحرانی خبر میدهد.
آنقدر بحرانی که استاندار فارس به مسوولان استانی اعلام آماده باش برای مقابله با مهاجرت روستاییان به شهرها داده.
کاش آن زمان که با توجیه کمک به نیازمندان بی حساب و کتاب به همه زمین اهدا میشد به این مسائل فکر میشد.آنجا که هرکس برای پنج یا شش هکتار زمین و یا حتی کمتر یک چاه حفر میکرد و به امید اینکه آب فراوان است،هرطور دلش می خواست آبیاری میکرد.
چاه ها در فواصل غیر مجاز حفر شد و صدای هیچ کس در هیچ دولتی در نیامد و حالا واقعا آب نیست و کشاورزی نفس های آخرش را می کشد.
حالا که کار از کار گذشته از کشاورزی مکانیزه و روشهای آبیاری جدید و تعاونی های کشاورزی صحبت میشود.انشااله اگر 300 400 سال آب برداشت نشود و باران هم بصورت نرمال ببارد این طرحها قابل اجراست(البته با این سیستم واگذاری زمین باز هم بعد از 300 سال این طرح ها اجرایی نیستند)
چه برنامه ها و چشم اندازهای اقتصادی که ریخته نشد در حالیکه هیچ کس حواسش به پایه و اساس اقتصاد نبود و حالا باید در این اوضاع اقتصادی به فکر تامین مایحتاج اولیه و مواد غذایی مردم بود.
به امید برچیده شدن دشواری ها(اگر خدا بخواهد)
