تابناک فارس به نقل از فارس:کارگران مشکل خود را این‌گونه نوشتند: «وضعیت پرداخت حقوق کارکنان شرکت سیمان آباده از سال 1392 تاکنون بسیار بد و تأسف‌آور است به‌گونه‌ای که در سال 1394 این شرکت تا آستانه‌ی تعطیلی پیشرفت و چند ماهی نیز کارخانه تعطیل شد و کارکنان به خانه فرستاده شدند اما به هرگونه ای که بود در فروردین 1395 کارهای کارخانه از سر گرفته شد.»
آن‌ها در ادامه گفتند: «حقوق کارکنان و بیمه آن‌ها نیز در مدت‌زمانی که سرکار نبودند پرداخت شد؛ اما وضعیت پرداخت حقوق کارکنان شرکت سیمان آباده بهتر نشد که هیچ بدتر شد و علاوه بر تأخیرهای چند ماه در پرداخت حقوق کارکنان به‌جای حقوق به کارکنان سیمان تخصیص داده می‌شود.»
این کارگران شرکت سیمان آباده تشریح کردند: «مثلاً شما در ماه‌های مهر، آبان و آذر که کارکنید به‌اندازه حقوق ماه مهر به شما سیمان تعلق می‌گیرد و آن‌ها خودشان باید سیمان را بفروشند اگر مشتری پیدا شود برای مثال به کارکنان سیمان فله‌ای را تنی 105 هزار تومان می‌فروشند و کارکنان با کلی التماس سیمان خود را به مصالح‌فروشی‌ها و دلالان در بهترین حالت تنی 95 هزار تومان می‌فروشند.»
آن‌ها ادامه می‌دهند: «نرخ واقعی که از کارکنان خریداری می‌شود بین 85 تا 90 هزار تومان است یعنی کارکنان علاوه بر اینکه حقوقشان را به‌موقع نمی‌گیرند حتی به میزانی که حقشان هست نیز منتفع نمی‌شوند و ضرر هنگفتی می‌کنند. مثلاً اگر حقوق کارگر در ماه 2 میلیون و 100 هزار تومان باشد، در بهترین حالت 100 هزار تومان و در حالت واقعی 150 هزار تومان ضرر می‌کند که وقتی این را ضرب‌در 12 ماه کنید در بهترین حالت سالانه یک‌میلیون و 200 هزار تومان و در حالت واقعی یک‌میلیون و 800 هزار تومان ضرر می‌کند.»
این کارگران در بخشی دیگر از نوشته‌ی خود به پرداخت مناسب وضعیت بیمه‌ها و خدمات کالایی این شرکت اشاره می‌کنند و ادامه می‌دهند: «اکنون وضعیت کارکنان بسیار بد است و در ساده‌ترین مسائل زندگی نیز دچار مشکل هستند و علاوه بر کار اصلی خود مجبورند به سراغ شغل دوم بروند. اگر این مشکل حل شود زندگی بیش از 200 نفر کارگر و کارمند و خانواده‌های آن‌ها به روال عادی برمی‌گردد تا حداقل در سیر کردن شکم بچه‌های خود دچار مشکل نشوند.»
دولت راه حلی برای مشکلات تولید ندارد
برای پیگیری دلیل چرایی دادن سیمان به‌جای پول به کارگران به سراغ مدیرعامل شرکت سیمان آباده رفتم. پیوند زین‌العابدینی در این رابطه می‌گوید: صنعت سیمان در حال ورشکستگی هست و شرکت‌های دولتی سیمان را 30 تا 40 درصد قیمت مصوب می‌فروشند برای اینکه نقدینگی جذب کنند که باعث ورشکستگی شرکت‌های کوچک سیمان شده است.
وی اضافه می‌کند: بارها هم نامه نوشتیم ولی ترتیب اثر ندادند و الآن پولی نیست، دولت هم فقط آخر سال می‌خواهد مالیات بگیرد و کسی هم به ما کمک نمی‌کند.
مدیرعامل این شرکت بابیان اینکه چند سال است به ما سرمایه در گردش ندادند و هیچ راه‌حلی نداریم، عنوان می‌کند: برای کارگر حداقل کاری که می‌توانیم کنیم این است که به آن‌ها سیمان دهیم تا بفروشند و هزینه زندگی خود را تأمین کنند.
زین‌العابدینی با اشاره عرضه‌ی زیاد سیمان به عنوان یکی از مشکلات صنعت سیمان، مطرح می‌کند: شرکت‌های سیمانی برای اینکه بتوانند نقدینگی جمع کنند و هزینه‌های انرژِی مثل گاز مصرفی که بسیار زیاد شده است را بدهند، به جای پول به آن‌ها سیمان می‌دهند تا انرژی را قطع نکنند.
وی بابیان اینکه دولت هزینه انرژی را زیاد کرده است و از این محل دارد یارانه‌ها را می‌پردازد، ادامه می‌دهد: از طرفی باید پول دارایی را هم بدهند که اعضای هیئت‌مدیره و مدیر را ممنوع‌الخروج نکنند و حساب‌هایشان را نبندند.
مدیرعامل شرکت آباده بابیان اینکه مدیران تمام تلاش خود را می‌کنند که به هر نحوی از تعطیلی کارخانه‌ها جلوگیری کنند تا کارگران بیکار نشوند، مطرح می‌کند: تنها زحمتی که در دولت کشیده می‌شود این است که همه هیچز را نابود می‌کنند تا چرخ کارخانه‌ها تا مدت معدودی بچرخد.
زین‌العابدینی با تأکید بر اینکه دولت هیچ راه‌حلی برای هیچ مشکلی ندارد، عنوان می‌کند: بااینکه ارز 3 برابر شده قیمت مصوب سال 93 ثابت نگه داشتند و الآن هر کیسه سیمانی که ابتدای سال 300 تومان می‌خریدیم به 1300 تومان رسیده است، این مسائل را چه کسی باید جبران کند؟ دولت باید اقدام کند که کاری نمی‌کند.
وی بابیان اینکه جلسات در کارگروه رفع موانع تولید استان تشکیل می‌شود اما باید خروجی داشته باشد، می‌گوید: اگر کارگر حقوق نگرفته، مدیر هم حقوق نگرفته است و کارخانه هم هزاران مشکل مالی دارد، اگر کارخانه بخوابد دیگر هیچ سودی برای کارگر نخواهد داشت.
مدیرعامل شرکت آباده اضافه می‌کند: دولت در ابتدا باید سیمان را از سبد حمایتی دربیاورد و اینکه بگوید چرا هزینه‌های انرژِی را زیاد می‌کند که یارانه را از این محل پرداخت کند، درصورتی‌که نتیجه آن تعطیلی کارخانه می‌شود؟ کارگر با یارانه که نمی‌تواند زندگی کند باید با حقوقش زندگی کند.
زین‌العابدینی ادامه می‌دهد: دولت نباید بار یارانه را روی دوش تولیدکننده بگذارد البته این اتفاق چندین سال است که رخ می‌دهد، از طرفی هم سهم درآمدهای عمومی از محل یارانه را که باید به تولیدی‌ها بدهد را پرداخت نکرده است.
پیگیری در کارگروه رفع موانع تولید
در ادامه گفت‌وگویی با رئیس صنعت، معدن و تجارت آباده داشتم. خلیل آقا اسماعیل‌پور با اشاره به مشکل نقدینگی این شرکت می‌گوید: مشکل نقدینگی این شرکت در کارگروه رفع موانع تولید استان نیز پیگیری شده است و چون از قبل هم بدهی دارند به آن‌ها وامی تعلق نمی‌گیرد.
او بابیان اینکه عمده کارخانه‌های با 200 کارگر به بالا عمدتاً با تأخیر حقوق خود را می‌دهند، اضافه می‌کند: این شرکت طلب‌هایی دارد که آن‌ها نیز بدهی خود را نمی‌پردازند و نماینده ما هم پیگیر مشکلات این شرکت هست.
