کد خبر: ۷۷۸۱۵۶
تاریخ انتشار: ۱۵ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۶:۳۴ 06 September 2019

کشور ایران، در تمام طول تاریخ به عنوان یکی از مهمترین کشورها در زمینه هنر و معماری شناخته شده و جایگاه رفیعی را به خود اختصاص داده است. وطن ما یکی از بی رغیب ترین کشورها در زمینه هنر معماری بوده و توانسته است با جای دادن بناهایی باشکوه در دل خود، نگاه ها را به سوی خود جلب کند و ضمن کسب احترام کشورهای دیگر، زمینه فعالیت های گردشگری را نیز پرورش دهد. از همان روزهای اولیه ای که جوامع بشری در مرزهای کشور ایران شکل جدی تری به خود گرفته تا همین امروز که این تمدن ها با تغییرات گسترده تری همراه شده اند، سازه ها و بناهای متعددی در دل این مرزو بوم بنا شده که هر کدام از آن ها اصالت غیر قابل انکار هنر معماری ایران زمین را به رخ جهانیان می کشد، هنری که زیبایی بی مثالی دارد و از دل فرهنگ غنی ایرانی سرچشمه گرفته است، فرهنگی که روز به روز بر شاخ و برش افزوده شده و همین اتفاق نیز بر هنر یاد شده اثر مستقیم گذاشته و با استادی هر چه تمام تر هوش و ذکاوتی که در وجود طراحان بوده است و با هنر عجین شده را به همگان معرفی می کند. این زیبایی ها سبب شده تا ترغیب شویم که برترین سازه های معماری ایران را به شما معرفی کنیم. هر چند که تعداد این سازه ها از انگشتان دو دست نیز بیشتر است و کشور ایران را به مهد این نوع جاذبه ها تبدیل کرده، اما این نوشتار تنها به دنبال این است که تلنگری به خوانندگان عزیز بزند تا عزمی جدی تر برای شناخت این سازه ها در خود ایجاد نمایند و با جدیت بیشتری به سراغ شناخت ریشه های فرهنگی و هنری این کشور بروند. پس اگر شما نیز به شناخت این ریشه ها علاقه دارید و به دنبال این هستید که با داشتن یک آگاهی نسبی به دنبال تکمیل کردن اطلاعاتتان باشید، ما را تا پایان نوشتار معروف ترین سازه های مهندسی ایران همراهی کنید تا شاید بتوانیم زمینه ساز سفری باشیم که مقصدهایش برترین سازه های ایران باشند که چون نگینی درخشان در کشور عزیزمان ایران می درخشند.معروف ترین سازه های مهندسی ایران

 

شهر زیرزمینی نوش آباد

شهر کاشان، از جمله شهرهای قدیمی کشور ایران به شمار می آید، شهری که با داشتن آثار و سازه هایی با شکوه چون حمام فین کاشان و خانه هایی که زمانی محل اصلی زندگی تجار ثروتمند ایرانی بوده، توانسته است که در زمینه گردشگری حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد. در کنار این سازه ها و جاذبه های زیبا، شهر زیرزمینی نوش آباد نیز از اهمیت خاصی برخوردار است. این سازه که با نام شهر زیرزمینی اویی نیز شناخته می شود، یکی از معروف ترین سازه های مهندسی ایران است، سازه ای که به عنوان یک بنای نظامی و دفاعی کارکرد داشته و در زمان هایی بحرانی و حساس چون حمله دشمنان، به یکی از اصلی ترین پناهگاه های شهری کاشان بدل می شد. این سازه که به دست مقنی ها و مهندسان باهوش ایرانی در دل زمین سفت کاشان بنا شده، حدود 120 متر ارتفاع در قسمت ورودی های خود دارد و خود شهر دارای 180 متر ارتفاع و عرضی است که اجازه می دهد تنها یک فرد از مسیرهای موجود در آن عبور کند، مسیرهایی که تو در تو هستند و با راهروهای فراوان و مسیرهای کوتاه و بلند به یکدیگر وصل می شوند. معماری این شهر زیرزمینی که یکی از برترین سازه های ایران بوده، به قدری حیرت آور است که هر بیننده ای از تماشای ساختار متراکم این شهر به وجد می آید. آنطور که در تاریخچه این سازه آمده است، این بنا در سه طبقه مجزا طراحی شده و در مجموع این طبقات از عمق 4 تا 18 متری زمین به صورت کامل قابل محاسبه اند. طبق عکس ها و نقشه هایی که از این شهر زیرزمینی به دست آمده، به خوبی می توان دید که گذشتگان ما چقدر استادانه و مهارانه این شهر را بنا کرده اند و به هنر معماری سازه های ایرانی افزوده اند. این شهر که مدتی از چشمان مردمان محلی و همچنین متخصصان این حرفه دور مانده بود، در سال 1383 هجری شمسی و بر اثر حفر چاه آب به دست یکی از مقنی های کاشانی کشف گردید و مجدد بر سر زبان ها افتاد. امروزه شهرت این بنا به حدی جهانی شده که از کشورهای مختلف جهت تماشای این سازه به شهر کاشان سفرهایی صورت می گیرد و به همین جهت، دیگر شهر کاشان در کشور ایران به عنوان یکی از شهرهایی که تمدن ایران زمین را به رخ همگان می کشاند، شناخته می شود، شهری که با داشتن سازه ای باستانی چون شهر نوش آباد که از دوره ساسانیان به جا مانده، توانسته صفحات تاریخ را پیش چشمان بینندگانش تورق کند. اگر مایل هستید که این سازه و همچنین ظرافت های معماری آن را از نزدیک مشاهده کنید، باید به یکی از این دو مسیر مراجعه نمایید تا به هدف خود برسید. مسیر اول این شهر از کوچه شهید جعفرری در خیابان امام نوش آباد کاشان می گذرد و مسیر دوم منتهی به کوچه دیدار این خیابان است. پس فرصت را از دست ندهید و این جاذبه را که یکی از برترین سازه های معماری ایران هست، از یاد نبرید.

شهر زیرزمینی نوش آباد

 

قنات مون

شهر اردستان جز مناطق کهن کشور ایران به حساب می آید. سابقه تاریخی این منطقه از کشور ما سبب شده که در این شهر برترین سازه های معماری ایران قابل رویت باشند. یکی از این جاذبه ها بدون شک سازه ای پر آوازه به نام قنات مون است. این قنات که یکی از برترین سازه های ایران بوده، متعلق به دوره باشکوه اشکانیان هست. اگرچه این بنا از آن دوران به یادگار مانده، اما این سازه حدود 800 سال پیش مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت تا بتواند با قدرت و بدور از هرگونه آسیبی به حیات خود ادامه دهد و جهانیان را با توانایی های معماری ایرانیان بیش از پیش آشنا سازد. سال هاست که به همت دولت، لوله کشی آب به شهر اردستان رسیده، اما همچنان قنات مون به فعالیت خود ادامه می دهد و با تولید 60 لیتر آب در هر ثانیه، بخشی از آب ساکنان این شهرستان کویری را تأمین می کند. طبق آخرین محاسباتی که بر روی این سازه صورت گرفته، مشخص شد که این چاه که یکی از معروف ترین سازه های مهندسی ایران بوده، دارای عمقی 31 متری و طولی 4 کیلومتری است که اگرچه میزان آبی که در دل خود جای داده، کاهش یافته است اما سبب نشده که فعالیت قنات با مشکل مواجه شود. البته لازم به ذکر است که مسئولان محیط زیست و متخصصان این حوزه تمام تلاش خود را دارند تا ضمن حفظ بافت اصیل این سازه از آب های زیرزمینی موجود در بسترش مراقب های لازم را به عمل آورند. اگر قصد دارید که از آب شفاف و زلال موجود در قنات مون که یکی از برترین سازه های ایران هست، استفاده کنید و با دیدن معماری خاص و چشم نواز این بنا سرشار از ذوق و شعف شوید، به شهر اردستان سفری داشته باشید.

قنات مون

 

بادگیر چپقی کرمان

اکثر مردم کشور ایران و جهان شهر یزد را به عنوان شهر بادگیرهای ایران زمین می شناسند. هر چند این ادعا دور از واقعیت نیست، اما شهرهای دیگر ایران نیز در دل خود نمونه های زیبایی از این سازه را جای داده اند. به عنوان مثال، در شهر کرمان یکی از بی نظیرترین نمونه های این سازه دیده می شود. این بادگیر که چپقی نام داد یکی از شاهکارهای معماری ایرانی بوده که در روزهای طاقت فرسا و گرم تابستان توانسته خنکای بهار را میهمان خانه ای در شهر سیرجان کند. این خانه که روزگاری متعلق به دکتر رضوی بوده، یکی از زیباترین خانه های شهر سیرجان است که چون نگینی در این شهر درخشش دارد. جلوه گری این بنا بیشتر به دلیل داشتن سازه ای بی مثال چون بادگیر چپقی است که توانسته نگاه ها را به سوی خود جلب کند، سازه ای که در زمان حکومت پهلوی اول و توسط یکی از چیره دست ترین معماران سیرجانی به نام معمار مهدی شجاعی بر فراز این بنا ساخته شده و از آن روز به بعد اتاقی در زیر بادگیر برای نگهداری داروها تعبیه کردند تا این داروها را از نفوذ گرما تابستان محفوظ داشته شوند. اگر به استان کرمان سفر کنید، به شهر سیرجان سری بزنید و با قدم گذاشتن در بلوار دکتر صادقی بین خیابان های نصیری و بازار به کوچه حاج رشید پای بگذارید، درست در مقابل این سازه قرار می گیرید، سازه ای که بدون شک شما را به یاد دودکش های کشتی می اندازد، چرا که معماریش کاملا الهام گرفته شده از همان دودکش هاست. طبق آن چیزی که در تاریخچه بادگیر چپقی آمده و معمار شجاعی آن را عنوان کرده است، زمانیکه قصد طراحی سازه را داشته سفری با کشتی به یکی از کشورهای اروپایی کرد و همان زمان بود که ایده طراحی بادگیر به ذهنش خطور کرد، چرا که بر فراز کابین او دودکشی بوده که آن دودکش ها فضای درون کابین معمار را خنک می کردند و همین موضوع سبب شکل گیری بادگیر تاریخی و باعظمت چپقی که یکی از برترین سازه های ایران هست، شد. به شما این اطمینان را می دهیم که به محض دیدن این جاذبه که یکی از برترین سازه های معماری ایران هست، زبان به تحسین باز خواهید کرد و از تماشای آن به عنوان یک ایرانی به خود می بالید.

بادگیر چپقی کرمان

 

پل گاومیشان

در جهت غرب کشور ایران استان های کوچک و بزرگی دیده می شوند که با داشتن قدمت و اصالتی قابل ملاحظه، به عنوان سندی باشکوه از فرهنگ و هنر و تمدن ایران هستند که در هر روزگار به نحوی باعث سربلندی این آب و خاک شده اند. جای جای شهرها و استان های این منطقه برگی زرین از آن چیزی است که می توان آن را تمدن باستانی نامید. یکی از این صفحات که از دوره ساسانیان به جا مانده و شکوهی بی مثال دارد، پل گاومیشان است، پلی باستانی که در مرز بین دو استان پهلوان پرور لرستان و ایلام قرار گرفته و به عنوان یکی از آثار ملی ایران مورد توجه گردشگران ایرانی و خارجی قرار گرفته است. سازه ای که از آجر و سنگ تشکیل شده و با استادی هرچه تمام تر طراحی و معماری شده است، به نحوی که به عنوان یک پل دو طبقه شاخص در آسیا و جهان نام خود را مطرح کرد، پل دو طبقه ای که طبقه ابتدایی آن محل عبور و مرور احشام بوده و طبقه بعدی برای تردد انسان ها طراحی شده است. نکته ای که درباره پل گاومیشان که یکی از برترین سازه های معماری ایران بوده، حائز اهمیت است وجود 6 طاق در طول 175 متری پل بوده که با عرضی نزدیک به 8 متر و 20 سانت خود این امکان را به اهالی منطقه می داده که بدون نگرانی احشام خود را از روی پل عبور دهند و از دهانه هایی که عرضی در حدود 50 متر دارند، در انتظار رسیدن این چهار پایان بمانند، عرض دهانه ای که مثالی در جهان ندارد و به همین دلیل است که در جهان گاومیشان را به عنوان پلی با بزرگ ترین دهانه ایران می شناسند و مشتاق تماشای این شاهکاری هنر معماری هستند. البته که از این دو دهانه عظیم تنها یکی از دهانه باقی مانده، چرا که دهانه دیگر در زمان حمله اعراب به ایران و در اثر عقب نشینی سپاهیان تخریب شد، اما این مورد چیزی از شکوه و زیبایی بی مثال این پل نکاست. با اینکه این پل در زمان صفویه و قاجاریه مرمت شده، اما فرسایش هایی که در گذر زمان در این جاذبه دیده می شوند، قابل انکار نیستند. پس اگر روزی به غرب کشور ایران سفر کردید، در میان جاده لرستان به ایلام و در نزدیکی پل گاومیشان ماشین خود را متوقف کنید و به بازدید از سازه که یکی از معروف ترین سازه های مهندسی ایران هست، بپردازید.پل 

پل گاومیشان

 

منارجنبان

اگر بخواهیم تمام زیبایی های کشور ایران را به صورت یکجا و در یک زمان کوتاه از نظر بگذرانیم، بهترین شهری که می تواند ما را به این خواسته برساند، شهر اصفهان است، شهری که به واسطه داشتن جاذبه های هنری، فرهنگی، تاریخی و طبیعی متعدد توانسته تا لقب نصف جهان را از آن خود کند. گویی نیمی از زیبایی های جهان در این شهر تجلی یافته اند. از میان مساجد، بناهای تاریخی و پل های خیره کننده ای که در گوشه و کنار این شهر دیده می شوند، سازه ای بلند به نام منارجنبان جایگاه بی رغیبی دارد. این مورد که یکی از برترین سازه های ایران هست، به قدری برای صاحب نظران عرصه هنری و معماری حیرت آور است که همواره برای یافت اسرار موجود در این بنا بحث های علمی طولانی به راه می اندازند. این سازه که بر روی مزار یکی از صالحان قرن هشتم هجری قمری که متعلق به سال 716 هجری قمری بوده و عمو عبدالله نام داشته، بنا شد و از آن زمان تاکنون چون آهنربایی قوی علاقمندان به معماری و گردشگری را به سوی خود جذب کرده است. در حقیقت، این سازه که یکی از برترین سازه های ایران با ارتفاع 17.5 متر است که پهنای هر کدام چیزی در حدود 9 متر تخمین زده شد. عاملی که این سازه را نسبت به سایر همتایان خود شاخص تر کرده، حرکت مناره ها بوده است، حرکتی محسوس که علاوه بر حاضران در مناره، افرادی که محوطه بنا نیز حضور داشته اند را متوجه خود می کرد. گفته می شود که علت این تکان خوردن و به اصطلاح جنیدن مناره ها پدیده زئوناس یا تشدید است. این پدیده در واقع بر این حقیقت دلالت دارد که همه اجسام دارای مولکول های متحرک است و اگر به آن ها نیروی بیشتری وارد نماییم به جنبش و حرکت آن ها افزوده ایم، اما اینکه این ساز و کار در آن دوره از تاریخ چگونه محاسبه شده، هنوز هم برای بسیاری از صاحب نظران دارای سؤالات گوناگونی است، سؤالاتی که شاید برای همیشه سر به مهر بمانند، اسراری که به موجب آن یک فشار کوچک در یکی از مناره ها منجر به جنش هر دو مناره می شود و صحنه های جالبی را خلق می کند. این پدیده به قدری همگان را درگیر خود کرده که چندین و چند مقاله را به خود اختصاص داد و نویسنده های مختلفی درباره آن قلم رانده اند. البته باید یک مژده به شما بدهیم و آن مژده این است که در کشور عزیزمان ایران از این دست بناها باز هم وجود دارد. منارجنبان ندوشن یکی از این نمونه هاست، مناره ای که حتی در اثر وزش باد نیز به حرکت در می آید و همگان را انگشت به دهان می کند. نمونه دیگر معروف ترین سازه های مهندسی ایران، منارجنبان خرانق است که در شهر یزد واقع شده و از دوره ساسانیان به یادگار مانده است. بدون اغراق، آشنایی با برترین سازه های معماری ایران می تواند ما را شیفته معماران زبردست کشورمان کند، معمارانی که با حداقل امکانات سازه هایی را ساخته اند که حتی بعد از گذشت قرن ها برای عالمان این حوزه شگفت آور است.

منارجنبان

 

 

سد کریت

شاید شما هم جز آن دسته از هموطنانمان باشید که به محض شنیدن نام طبس به یاد کویر و شنزارهایش بیفتید و آن را شهری خالی از هر گونه آب و آبادانی تصور کنید. اما قصد داریم که معادلات ذهنی شما را بر هم زنیم و تصویر جدیدی از این شهر از کشور هزار رنگمان را به شما نشان دهیم، شهری که با داشتن یکی از کهن ترین سدها که سازه ای بسیار باشکوه است، توانسته دخایر آبی کشور را به حد قابل ملاحظه ای ارتقا دهد و در سال های خشکسالی به داد مسئولان و مردم مناطق مختلف کشور برسد. سد کریت یکی از برترین سازه های ایران بوده که با معماری بسیار باشکوه در 650 سال قبل ساخته شده و با بهره گیری از سنگ ساروج، آهک، آجر و سنگ های مقاوم ساخته شده است. ارتفاع سد کریت حدود 100 متر است و با عرض کمی که دارد به عنوان باریک ترین سد جهان نیز توانسته تا عرض اندام کند و حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد. عاملی که سبب شده تا بعد از گذشت سال ها، این سد باریک کریت پا برجا بماند و قد خم نکند، وجود قوس بی نظیری است که در بدنه این سازه دیده می شود. همه این نکاتی که به شما ارائه گردید، تنها بخشی از زیبایی های مهندسی و معماری سازه ای چون کریت بوده و رسیدن به نکات بیشتر تنها در گرو تماشای این جاذبه از فاصله ای نزدیک است. پس اگر به دنبال شناخت هرچه بهتر این سازه هستید، به شهر طبس در قسمت شمال شرقی ایران سفر کنید.

سد کریت

 

 

کانال ترنه

در نزدیکی خلیج همیشگی فارس و در استان هرمزگان یکی از برترین سازه های ایران قرار گرفته است، سازه ای که کاربردی بسیار متفاوت دارد و از نظر همین کارکرد خاص است که می توان گفت همتایی را در کنار خود نمی بیند. این جاذبه که ترنه نام دارد، با فاصله ای کم نسبت به رودی به نام مهران که در آن آب شوری نیز جریان دارد، قرار گرفته است، رودی که در نهایت به خلیج فارس منتهی می شود و آب ها را به درون این دریا هدایت می کند، اما آنچه که ما می خواهیم به شما معرفی کنیم نه در ناحیه جنوبی این رود بلکه در قسمت شمالی آن قرار دارد، ناحیه ای که در آن آب شیرین به وفور یافت می شود، آب هایی که از دل کوه های سر به فلک کشیده اش به سمت پایین سرازیر می شوند، اما آن چیزی که باعث تأمین این آب شیرین در منطقه شده و زمین های کشاورزی این منطقه را از آب شیرین سیراب کرده، هنر دست معماران نابغه ایرانی است، هنری که در قالب سازه ای به نام ترنه خود را نشان داده است. این کانال که از جنس سنگ و ساروج و گل و لای بوده و یکی از برترین سازه های ایران به حساب می آید، آب شیرین کوه ها را بدون ذره ای تداخل با آب شور رود مهران به زمین ها می رساند، کانالی که آنقدر نفوذ ناپذیر است که اگر حجم رود مهران افزایش هم یابد، تأثیری در عملکرد ترنه ندارد. کانال ترنه پیشگام طرحی بوده که بعدها به صورت لوله کشی های امروزه خود را نشان داده است. اگرچه قدمت قابل ملاحظه ای برای ترنه شهر هرمزگان تخمین زده شده و این سازه بارها مورد مرمت قرار گرفته، اما طبق نظر معماران هر ترنه حدود 50 سال عمر مفید دارد و باید هر از چندگاهی برای افزایش طول عمر این سازه ها اقداماتی مناسب صورت گیرند. اگر مایل هستید که این سازه که یکی از معروف ترین سازه های مهندسی ایران هست را از نزدیک مشاهده کنید، به شهر هرمزگان سفر کنید.

کانال ترنه

 

 

پل قلعه حاتم

شهر بروجرد با داشتن آب و هوای بسیار مطلوب و همچنین جاذبه های تاریخی و طبیعی متنوع همه ساله یکی از مقاصد مهم گردشگری کشور ایران به حساب می آید. مقصدی که توانسته است تمام سلایق را در حوزه های مختلف گردشگری پاسخ دهد و رضایت گروه های مختلف این حوزه را کسب کند. یکی از برترین سازه های معماری ایران که توانسته، در این راه نقشی پر رنگی ایفا نماید، پل قلعه حاتم است که در شمال غربی شهر بروجرد قرار گرفته و اگرچه از نظر تاریخی قدمت بالایی ندارد و در زمان قاجاریه و در حدود 200 سال پیش بنا شده، اما دارای تفاوت های منحصر به فردی است که نمی توان از آن ها چشم پوشی کرد. در زمان های نه چندان دور این پل تنها راه ارتباطی کناره های رودخانه بوده و ضمن اینکه کارکرد مواسلاتی داشته، در راه انتقال آب از یک سو به سوی دیگر نیز کمک های شایان توجهی را انجام می داده، چرا که در این پل یک کانال نیمه عمیق وجود دارد و همین موضوع منجر می شد که آب شیرین سرچشمه ماشا به رودخانه گرمابه به بهترین شکل و با کمترین هدر رفت منتقل شود. این پل که یکی از برترین سازه های ایران هست، دارای 261 متر طول و 2.5 متر عرض بوده و با داشتن 14 طاق از جنس آجر، ملات های آهکی، و همچنین سنگ های مقاوم چون ساروج یکی از پل های طویل این مرز و بوم نیز به حساب می آید. اگرچه عرض این پل به صورت کلی مناسب است، اما در محل عبور جریان آب این عرض بیشتر و بیشتر می شود و از طرفین کاسته می شود تا آب بدون آلودگی به سمت دیگر منتقل شود. این سازه که یکی از برترین سازه های معماری ایران به حساب می آید، می تواند لحظات خاطره انگیزی را برای شما به وجود آورد، مخصوصا اگر در دل شما علاقه به تاریخ و معماری نیز جای داشته باشد.

پل قلعه حاتم

 

 

سازه های آبی شوشتر

در داخل مرزهای جغرافیایی کشور ایران، شهرهای باستانی زیادی نیز دیده می شوند. یکی از این شهرها در استان خوزستان قرار گرفته و نام این شهر شوشتر است. این شهر دارای قدمت غیرقابل انکاری است و به همین دلیل جاذبه ها و سازه هایی را در خود جای داده که آن ها نیز از قدمت قابل ملاحظه ای برخوردار هستند. یکی از دیدنی ترین و کهن ترین سازه های این منطقه که برای همه علاقمندان به معماری در سطح جهانی تحسین برانگیز است و در لیست میراث جهانی یونسکو نیز قرار گرفته، سازه های آبی شوشتر است. این مجموعه که از پل ها، بندها، آسیاب ها، کانال ها، تونل ها، آبشارها و همچنین ریزشگاه های مختلف تشکیل شده، چنان استادانه با یکدیگر پیوند ساخته اند که گویی یک شهر آبی سر از خاک بر آورده است و در معرض دید علاقمندان قرار گرفته است. بنای سازه های آبی شوشتر که از زمان هخامنشیان مورد ساخت و ساز قرار گرفته و تا پایان دوره ساسانیان گسترش یافته، این قابلیت را داشت که آب آشامیدنی و آب کشاورزی ساکنان منطقه را تأمین نماید و حتی بخشی از آب تأمین شده را در پشت سدی به نام گرگر ذخیره کرده تا در مواقع بحران خشک سالی مورد استفاده قرار گیرد. این سد علاوه بر ذخیره آب تأمینی، بر مسیر رودخانه نیز قرار می گرفت و این مسیر را مسدود می کرد تا آب بالا آید و بعد این آب جمع شده از طریق سه تونل حفر شده آبگیری شود و بعد این تونل ها که به کانال های متعددی منتهی می شوند، آب را به درون آسیاب ها هدایت می کردند تا کار آرد کردن گندم ها را نیز پوشش دهند و بعد آب مصرف شده را به صورت آبشار سر ریز می کردند تا به درون زمین های کشاورزی وارد شود و محصولات را از تشنگی برهاند. این معماری به خوبی نشان می دهد که در آن زمان چه نکته بینی های دقیقی در این سازه به کار رفته و با چه دید وسیع و مهندسی شده ای، بنا را ساخته و گسترش داده اند. اگر به این فکر افتاده اید که سازه های آبی شوشتر را که معروف ترین سازه های مهندسی ایران هستند، به صورت کامل مورد بازدید قرار دهید، به خیابان شرافت شهر شوشتر بروید و بعد از گذشتن از میدان انتقلاب خود را به این جاذبه برسانید

سازه های آبی شوشتر

 

غار سنگ تراشان

در استان فارس، سنگ کندها و حجاری های زیادی کنار یکدیگر قرار گرفته اند، حجاری هایی که عظمت و قدرت و شکوه امپراتوری های ایران را به تصویر کشیده است. یکی از این دست کندهای زیبا در شهر جهرم قرار گرفته و مربوط به غار سنگ تراشان هست. این غار که در جهان نیز اسم و رسمی برای خود کسب کرده، دارای وسعتی 5 هکتاری بوده و دارای 12 دهانه و 100 ستون است. طبق شواهد به دست آمده از این غار که یکی از برترین سازه های معماری ایران بوده، با نام های سنگ اشکن، سنگ شکنان و سنگ شکن نیز شناخته می شود، معلوم شد که این غار متعلق به 250 سال قبل است و این یعنی قدمتی که در سایر غارهای از این دست کمتر دیده می شود. در ادامه اطلاعات به دست آمده از این غار مشخص شد که پیشینیان ما به وسیله تیشه، پتک، سوهان، اهرم و اره دو سر این سازه را به صورت کنونی در آورده اند و بدون کمک گرفتن از هیچ نوع ابزار پیشرفته جاذبه ای را از خود به یادگار گذاشته اند که بعد از گذشت سال ها زبانزد جهانیان است. آنطور که از بافت سازه مشخص است، چند سنگ شکن ماهر با برداشتن سنگ ها از قسمت های مختلف غار فضایی مناسب را طراحی می کنند و پس از هر فاصله ای که طبق محاسبات دقیقشان یافته بودند، قسمتی از سنگ ها را نمی تراشیدند تا نقش ستون را ایفا کنند و استحکام موجود در غار را افزایش دهند تا پس از گذشت سال ها دچار ریزش نشود.

غار سنگ تراشان

 

 

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار