به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، سید سعید مهریان ، طبیعت گرد و فعال رسانه ای نوشت : پازن پیر و قلل اقماری آن در دنای شرقی واقع شده است. برای صعود به این قله و قله های دوطرف دره خرسی از جبهه جنوبی به روش آلپی و سرعتی یک روز و به روش سنتی و معمولی به یک روز و نیم زمان نیاز است.
قدرت استقامتی قلبی و عروقی و توان بدنی کوه نوردانی که قصد صعود به پازن پیر دارند باید بالا باشد چرا که عبور از شیب تند دیوار اسد چاتی و فراز و فرود پر پیچ و خم مارپیچ و غلبه بر جاذبه زمین در شیب تند و نفس گیر کرو خدا و گذر از سنگ ها و صخره های دره گرگی و پیمایش مسیر طولانی دره خرسی نیاز به صرف انرژی زیادی دارد و قلب به شدت تحت فشار قرار می گیرد. خوشبختانه کوه نوردی و صعودهای پی در پی در تمام آدینه ها و حتی در خلال ایام هفته به صورت طبیعی باعث افزایش توانایی بدنم شده است. به نحوی که در یک صعود سرعتی و در زمان سه ساعت بنده موفق شدم به قله حوض دال دنا به ارتفاع 4320متر صعود نمایم واما در ادامه برنامه های صعود تحقیقاتی ام در رشته کوه دنا، روز آدینه به اتفاق یکی از همنوردان برنامه شناسایی یکی از قلل دنای شرقی را از مبدا راهدارخانه(گردنه بابا حسن) آب نهر بویراحمد اجرا کردم. پاکوب اسد چاتی از کنار درختان سروهای کوهی و شن ها( نوعی درخت) می گذرد. دو چشمه زلال و گوارا در کنار پاکوب دیوار اسد چاتی وجود دارد که یکی خشکیده ولی دیگری هنوز سرود زندگی را زمزمه می کند. به نظرمن هیچ موسیقیی لذت بخش تر از صدای چشمه و به ویژه در خشکسالی نیست. گل های زعفران وحشی که روح و جان و طراوت ییلاقگاه های بویراحمد در فصل پاییز است جا به جا در سینه کش اسدچاتی روییده و رنگ های متنوع و شادی را در پیش چشمم به تصویر کشیده بود و آرامش را در آن سپیده دم زیبا به من هدیه می کرد.
من بارها و بارها از این مسیر که به دشت های رفیع اسد چاتی و مارپیچ ختم می شود به دنا صعود کرده ام و این مسیر آنقدر زیباست که مدرنترین آبستره کاران و انتزاع گرایان جهان هم با دیدن آن به حیرت می افتند. واما وقتی من و همنوردم (میر حسین نوروزی) به دشت رفیع اسدچاتی رسیدیم از این که چشمه آن مجددا می جوشید بسیار حیرت زده شدیم. این درحالی است که در پاییز امسال جز باران برگ ها و اشک چشم مردم داغ دیده از دردها و رنج ها هیچ بارانی بر زمین نباریده است. برای رفتن به دنا و نزدیک شدن به عرش خدا پاهایمان باز مثل باران بهار بارید. مثل دو تکه ابر به سمت دشت رفیع سریع حرکت کردیم. در کنارچشمه مارپیچ که مثل نسیم مدام جاری است و لطافت و زندگی را به ارمغان می آورد چند دقیقه ای به استراحت و به تماشای گنبد قله کرو خدا و گلدسته های قلل گایونه و دیمه نشستیم. بعد از حدود هفت دقیقه کوله بار همت را مجددا بستیم و راه افتادیم. ساعت حدود 9صبح به چشمه خطیر سوخته که در ارتفاع 3هزارمتری قرار دارد رسیدیم و بساط صبحانه را در کنار این چشمه پهن کردیم. چشمه گردنه خطیر سوخته مثل قطره ای شبنم بر گلبرگ زندگی نشسته بود و من پروانه آسا به نوشیدن آن نشستم. آب چشمه خطیر سوخته یک نوشیدنی بس گواراست که ارزش غذایی هم دارد. بعد از صرف صبحانه از پاکوب خطیر سوخته، شیب تند کروخدا را در پیش گرفتیم. کروخدا به احتمال قوی در دورانی که مردم منطقه بت پرست بودند محل استقرار خدایان برتر مثل الهه نانا(ننه) و الهه کری ریشا و نیایشگاه بزرگی بود. ظرف یک ساعت و نیم از گردنه خطیر سوخته به گردنه کرو خدا به ارتفاع 3500متر صعود کردیم. برای غلبه بر شیب تند قله کرو خدا چند دقیقه ای در ارتفاع 3500متر استراحت کردیم و سپس راه قله را در پیش گرفتیم. هوا لحظه به لحظه سردتر و شدت وزش باد بیشتر می شد. وقتی به دره گرگی (ارتفاع 3600متر) رسیدیم برف شروع به باریدن کرد. اگرچه ریزش برف خیلی زود قطع شد ولی هوا همچنان سرد و ابرهای تیره مثل چتر سیاهی برسر دنا باز بود. بدون توقف خود را به پای قله هدف گذاری شده رساندیم و از رخ جنوبی و از یک مسیر صخره ای به آن صعود کردیم. برفراز قله شدت باد زیاد و هوا منفی پنج درجه بود. ارتفاع قله را که اندازه گرفتم جی پی اس ارتفاع 4005متر را نشان داد. با توجه به این که دامنه این قله منطقه بره روز پادنا قرار دارد نام این قله را بره روز گذاشتم .
