به گزارش خبرگزاری فارس از زابل، قطعا این شعر را که در وصف نهال‌کاری سروده شده است اکثر مردم خوانده و به خاطر دارند:
به دست خود درختی می‌نشانم به پایش جوی آبی می‌کشانم
کمی تخم چمن بر روی خاکش برای یادگاری می‌فشانم
این شعر نشان از حس عاطفی ذاتی انسان‌ها به پرورش گل و گیاه و کاشت درخت دارد، درختانی که با مهر می‌کارند، به پایش آب می‌پاشند، قد کشیدنش را نظاره کرده و ثمره دادنش را انتظار می‌کشند تا روزی در سایه‌اش اندکی بیارامند.
هفته گذشته در شهرستان زابل، عده‌ای در راستای ایجاد فضای سبز در خیابان شهید باقری شهر زابل اقدام به کاشت نهال می‌کنند اما چند روز بعد عده‌ای دیگر به جای آب پاشیدن به ریشه آنها، در اقدامی ناباورانه با پاشیدن اسید به ریشه این درختان برای همیشه حیات را از درختانی که می‌رفت تا روزی سایه‌اش باعث آسایش مردم باشد، گرفتند.
سید باقر حسینی نماینده مردم زابل در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با رسانه‌های مختلف این اقدام را بسیار ناپسند عنوان کرد و گفت: فضای سبز در سطح شهر رفاه مردم ایجاد می‌شود و این کار زشت و بدور از انسانیت بوده است.
هوشنگ ناظری معاون استاندار و فرماندار ویژه شهرستان زابل نیز به خبرنگاران اظهار کرد: تعدادی از افرادی که در چند روز گذشته اقدام به اسیدپاشی در پای نهال‌های درختان این شهر کرده بودند با شناسایی از طریق دوربین‌های مداربسته تحت پیگرد قانونی قرار گرفته‌اند.
دادستان عمومی و انقلاب زابل نیز در گفت‌وگو با رسانه‌ها خبر از دستگیری عاملان این اقدام داد و گفت: عاملان اسید پاشی اخیر در زابل پس از شناسایی و بازجویی به عنوان عوامل اصلی اسید پاشی درختان در این شهرستان دستگیر شدند.
ابوالفضل نجفی بیان کرد: این متهمان دستگیر شده اعتراف کردند که این اقدام به دستور مافوق آنها که یکی از مدیران دخیل در خدمات شهری شهرداری زابل است صورت گرفته که در این راستا مدیر مربوطه جلب و تحقیق از وی ادامه دارد.
نجفی افزود: هر سه نفر متهم در اسید پاشی با قرار وثیقه آزاد هستند.
***واقعا عاملان این واقعه دلخراش چگونه راضی شده‌اند حیات درختان را به مخاطره بیندازند؟!
اذهان عمومی منتظر هستند تا دلایل و علت واقعی این ماجرا که عامل تحریک این افراد برای انجام چنین اقدامی شده را بدانند.
باید مدیر مربوطه که دستور اسید پاشی را صادر کرده است به اشد مجازات و همچنین درخت کاری کل خیابان های زابل محکوم شود . ضمنا" این دستور مدیر فوق در خصوص خشکاندن درختان مانند خاندان علم است که درزمان ناصرالدین شاه حاکم سیستان بودند و وقتی از طرف دولت آن زمان برای ساختن حمام و بازار بودچه ای برای زابل فرستاده شد به بهانه اینکه زابل به حمام و عمران و آبادانی نیاز ندارد بودجه را به بیرجند فرستاد .