به گزارش تابناک مازندران، داستان کانون مربیان ،اتحادیه فوتبال و دیگر نهادهای غیر دولتی مربوط به فوتبال شباهتهایی باهم دارند ،که ریشه آنرا در فرهنگ جامعه مان باید جستجو کرد.کانون مربیان به نیت دفاع از حقوق صنفی مربیان ،آموزش مربیان ،جلوگیری از فعالیت مربیان فاقد صلاحیت و...تشکیل شد .
اساسنامه ای تدوین شد و انتخاباتی برگزار شد و بعد از چندی مثل شمع آهسته ،آهسته سوخت و خاموش شد، در واقع ازسه سال پیش کانون تبدیل به نهادی شد مثل جشنواره های سینمایی و هنری .
سالی یکبار مراسمی در محلی که معمولا متعلق به شهرداری است برگزار می شود و مربیانی که مد نظر هستند به دریافت لوح تقدیر مفتخر می شوند و الی آخر .
حالا دوره سوم ویا چهارمی است که باید انتخابات برگزار شود و هیات مدیره جدید انتخاب شوند.از شیوه های رای گیری و نحوه حضور مربیان نمی خواهیم سخنی به میان آوریم که خود در مقال دیگری باید آورده شود.در ابتدا از اساسنامه کانون باید شروع کرد که ستون اولیه است و همه شالوده کار بر آن استوار است و بقول کارشناس مربوطه این اساسنامه در حال حاضر وجاهت قانونی ندارد و از اساسنامه تیپ نهادهای غیر دولتی وزارت کشور بکلی دور است .بازرس های کانون درطی فعالیت خود باید تغییرات مورد نیاز اساسنامه ای را به هیات مدیره طی دو دوره گذشته تذکر می دادند و تقاضای مجمع فوق العاده می نمودند، تا تغییرات قانونی را در اساسنامه درج نمایند که این اتفاق نیفتاده است و باهمان اساسنامه ناقص انتخابات برگزار نموده اند . در واقع انتخابات دو دوره گذشته کانون فاقد وجاهت قانونی بوده است ،چرا که اساسنامه مادر که مربوط به وزارت کشور می باشد به صراحت اعلام می نماید که هر عضو هیات مدیره نهایت در دو دوره متوالی می تواند عضویت این هیات را داشته باشد ،در حالی که بعضی از اعضا هیات مدیره کانون چهار دوره متوالی در هیات حضور دارند. مشخص نیست در این معضل و نارسایی چه کسی مقصر است ، بازرس قانونی از انجام وظیفه کوتاهی کرده است ،نماینده وزارت کشور ایراد اساسنامه ای نگرفته است ،اعضا هیات مدیره در جریان نبوده اند که دوباره کاندید شده اند یا ....الله اعلم
چندروزی بیشتر به انتخابات جدید باقی نمانده است؛ برگزار کنندکان انتخابات با این معضل چگونه می خواهند برخورد کنند.