علی رغم دیده شدن "و" بسیار در لهجه شیرازی استثنائاتی نیز در حذف "و" وجود دارد، همانند "سمنو" که در شیراز بویژه در میان افراد مسن و سالمند، "سَمَنی" تلفظ می‌شود.
علت آن کاربرد "و" برای مصغر شدن کلمه است و چون به اعتقاد مردم شیراز سمنو (سَمَنی)، مهر فاطمه زهرا می‌باشد، استثنائاً به این کلمه "و" اضافه نمی‌کنند و به آن سَمَنی گفته می‌شود.
