پس از مرگ چه برسر بدن ما می آید؟

از هم پاشیدن سلول‌ها

فرآیند تجزیه بدن انسان تنها چند دقیقه پس از مرگ آغاز می‌شود. هنگامی که تپش قلب متوقف می شود ما سرمای مرگ را تجربه می‌کنیم و دمای بدن در هر ساعت ۱.۵ درجه فارنهایت کاهش می‌یابد تا در نهایت به دمای اتاق برسد. تقریبا بلافاصله پس از مرگ خون شرایط اسیدی‌تری پیدا می کند زیرا دی اکسید کربن تولید می‌شود. این مساله به فروپاشی سلول‌ها و تخلیه آنزیم به بافت ها منجر می‌شود که تجزیه خود را آغاز می‌کنند.

سفید و بنفش شدن بدن انسان

لحظاتی پس از مرگ نیروی گرانش اثر خود را بر بدن انسان می‌گذارد. در شرایطی که قسمت‌های دیگر بدن به رنگ سفید در می‌آیند، سلول های خونی قرمز به سمت قسمت‌هایی حرکت می کنند که نزدیک‌تر به زمین هستند. این مساله به واسطه متوقف شدن گردش خون رخ می‌دهد. در نتیجه، لکه‌های بنفشی در بخش‌های پایینی شکل می‌گیرند که به نام جمود کوفتگی شناخته می‌شود. در حقیقت، بر اساس مطالعه نشانه های جمود کوفتگی است که پزشکی قانونی می تواند زمان دقیق مرگ را مشخص کند.

انقباض ماهیچه‌ها به واسطه کلسیم

در حالت جمود نعشی بدن انسان حالتی سفت پیدا می‌کند و حرکت اندام‌ها دشوار می‌شود. پمپ‌هایی در غشای سلول های عضلانی ما وجود دارند که میزان کلسیم را تنظیم می کنند. هنگامی که فعالیت پمپ‌ها پس از مرگ متوقف می‌شود کلسیم سلول‌ها را فرا می گیرد و انقباض و سفت شدن عضلات را موجب می‌شود. در نتیجه جمود نعشی شکل می‌گیرد.

تجزیه اندام ها به دست خودشان

فساد پس از جمود نعشی آغاز می‌شود. این روند را می‌توان با مومیائی کردن به تاخیر انداخت اما در نهایت بدن تسلیم خواهد شد. آنزیم‌های موجود در پانکراس آغاز تجزیه اندام به دست خود را آغاز می‌کنند. میکرب‌ها به همراه این آنزیم ها رنگ بدن را از شکم سبز می‌کنند. در شرایطی که باکتری بدن ما را تجزیه می‌کند، پوترسین و کاداورین آزاد می‌شوند. این ترکیبات بوی بد جسد انسان پس از مرگ را موجب می‌شوند.