در منابع تاریخی برای حرم بقیع اوصاف متعددی ذکر شده است؛ از جمله آنکه حرم بقیع، هشت ضلعی بوده و دارای دو در بوده که یکی از آنها به روی زائرین گشوده می‌شد. این حرم خادمانی داشته است و دارای ضریح، روپوش، چلچراغ، شمعدان، و فرش بوده است.
در هشتم شوال سال 1344 هجری قمری پس از اشغال مکه، وهابیان به سرکردگی
عبدالعزیزبن سعود روی به مدینه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان
شهر، سرانجام آن را اشغال نموده، مأمورین عثمانی را بیرون کردند و به تخریب
قبور ائمه بقیع و دیگر قبور هم چنین قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم – صلی
الله علیه و آله و سلم – قبور زنان آن حضرت، قبر ام البنین مادر حضرت
اباالفضل العباس – علیه السلام – و قبر عبدالله پدر پیامبر و اسماعیل فرزند
امام صادق – علیه السلام – و بسیاری قبور دیگرپرداختند. ضریح فولادی ائمه
بقیع را که در اصفهان ساخته شده بود و روی قبور حضرات معصومین امام مجتبی،
امام سجاد، امام باقر و امام صادق – علیهم السلام – قرار داشت را از جا در
آورده، بردند.
