به گزارش تابناک خراسان جنوبی، زهرا رضایی ملکوتی کارشناس ثبت میراث طبیعی استان در این خصوص گفت: ورودی دره، سرشار از درختان زیبا و کهنسال گردو، بنه و چنار است. پس از طی چند متر به اولین آبشار می رسیم که ارتفاعی حدود 5/1 متر دارد. پنج آبشار بعدی نیز کم ارتفاع است و برای عبور از آنها نیاز به تجهیزات خاصی نیست. اما برای عبور از 6 آبشار مرتفع بعدی نیاز به برپایی کارگاه فنی است. آبشار و حوضچه ها بکر هستند پوشش گیاهی و جانوری زیبایی در این دره وجود دارد. این آبشارها به صورت پلکانی در مسیری به طول حدود 2 کیلومتر قرار دارند. آبشارها در مسیری تقریباً صعب‌العبور و در عین حال زیبا و دیدنی واقعند. ارتفاع آبشارها از 5/1 تا 17 متر می باشد. حوضچه‌های پای هر آبشار عمقی بین نیم تا 2 متر دارند. آبشار پنجم دوقلو بوده و ارتفاعی حدود 148 سانتی متر دارد.
ملکوتی افزود: مسیر عبور از دره سراسر پوشیده از نی و گیاه پونه است که همین پوشش گیاهی به شخص کمک می کند تا برخی مسیرهای داخل آب را راحت تر طی کند. فاصله هر آبشار تا آبشار بعدی توسط آبراهه هایی به هم متصل می شوند و برای گذر از این مسیر باید از درون آب رد شد. مسیر آبراهه پوشیده از جلبک بوده و سکوت منطقه را هر از گاهی آواز پرنده یا سقوط سنگ های مسیر به داخل آب در هم می شکند. دمای آب حدود 20 درجه سانتی گراد بوده و در برخی ساعات روز به جهت سایه کوهها و صخره های مجاور دما از این میزان هم پایین تر می آید . بنابراین بهترین زمان ورود به این دره با توجه به شرایط آب و هوایی و توپوگرافی منطقه اواخر بهار تا اوایل پاییز و بین ساعات 9 صبح تا 5 عصر می باشد و در دیگر مواقع به دلیل برودت بیش از حد منطقه و یخبندان آب امکان بازدید وجود ندارد.
او ادامه داد: دبی آب در فصول مختلف متفاوت بوده و از 2 لیتر بر ثانیه تا 20 لیتر بر ثانیه متغییر است و در فصول پر باران، آب بصورت سیل آسا وارد دره می شود.
ملکوتی گفت: پس از شناسایی منطقه و بررسی های اولیه ، برداشت میدانی آن انجام گرفت و پرونده پیشنهاد ثبت آن تهیه و پس از تأیید در شورای ثبت و حریم آثار طبیعی استان به دفتر ثبت سازمان در تهران ارسال گردید.
او افزود: امید است این منطقه با دارا بودن ویژگی های خاص طبیعی و گردشگری در فهرست میراث طبیعی- ملی ثبت گردد.