خانواده های یزدی چقدر فیلم تماشا می کنند

به گزارش تابناک یزد، تجمیع ماهیانه‌ی استفاده از موسیقی، تئا‌تر، سینما، هنرهای تجسمی، نشر و کتاب یک خانواده تعیین‌کننده میزان سرانه‌ی فرهنگی ماهانه آن خانوار است. شاخصی که در ایران نه تنها بالا نیست بلکه در بسیاری موارد کمتر از صفر است. در میان این 5 حوزه فرهنگی؛ سینما به دلیل جذابیت‌هایی که دارد برای همه اقشار در هر سطح مالی و فرهنگی؛ پرکشش‌تر از دیگر حوزه‌هاست. از ساکنین حوالی میدان راه‌آهن تا میدان تجریش؛ در صورت صرفِ فعل خواستن؛ می‌توانند فیلمی نزدیک به سلایق و تفکراتشان را در سالن‌های سینما تماشا کنند.
با متوسط بهای بلیت 6 هزار تومان برای هر نفر، یک خانواده با میانگین سه نفر در قشر کارگری یا قشر متوسط؛ چند بار در ماه می‌تواند به سینما برود؟
طبق آمار منتشر شده ازسوی مرکز آمار یک خانواده کارگری در بهترین شرایط؛ در خراسان شمالی دارای سرانه‌ی ماهانه فرهنگی 12 هزار تومان است. این خانواه برای رفتن ماهانه به سینما نمی‌تواند برنامه‌ریزی داشته باشد. اما درصورتی‌که هیچ هزینه‌‌‌ای برای موسیقی، کتاب یا دیگر حوزه‌های فرهنگ نکند؛ در طول سال می‌تواند 8 بار به سینما برود. این شاخص برای خانوده‌ای از همین قشر که در استان هرمزگان زندگی می‌کند به 2 هزار تومان تنزل پیدا می‌کند. این خانواده با پس‌انداز سالیانه‌ی هزینه‌های فرهنگی و تفریحی، تنها برایش میسر است یکبار در سال به سینما برود. مشروط بر آن‌که در شهر محل سکونت‌شان؛ سینمایی وجود داشته باشد.

این برشی از واقعیتی بود که خیلی دور از ما نیست. اگر سر بچرخانیم؛ خانواده‌هایی را در این قشر می‌بینیم که با "سیلی" صورت خود را سرخ نگه می‌دارند. معضلی که برای بهبود آن راهکاری دیده نمی‌شود زیرا درصورت اندک دغدغه‌ای درمیان مسئولان؛ نوکِ پیکانِ شاخص‌ِ سرانه‌ی فرهنگی به سمت بالا در حرکت بود. حال آنکه سرانه‌ی فرهنگی در شیب سقوط خود در این مدت از ۳.۴ درصد سال 83 به ۲.۵ درصد در سال‌جاری کاهش یافته‌ است.
اولین تحلیلی که این آمار به ذهن متبادر می‌کند این است که؛ در سیاستگذاری‌های کلانِ دولتمردان؛ تفریح و فرهنگِ قشری که حدود یک سوم جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند؛ هیچ جایگاهی ندارد.
جدا از قشر کارگری؛ درمیان 31 استان کشور؛ خانوارهای خراسان جنوبی با 80 هزار تومان از بالاترین سرانه ماهانه فرهنگی برخوردارند. اگر مبنا را برای خرجِ سرانه‌ی فرهنگی تنها تماشای فیلم در سینما قرار دهیم و فرض را بر این بگذاریم که برای دیگر امور فرهنگی وجهی پرداخت نشود؛ آن‌ها می‌توانند چهار مرتبه در ماه به سینما بروند. درمقابل استان هرمزگان با ۱۱ هزار تومان کم‌بضاعت‌ترین استان کشور در این حوزه است. خانواده‌ها در این استان برای رفتن هر ماهه به سینما نمی‌توانند برنامه‌ریزی داشته باشند؛ اما با پس‌انداز سالیانه هزینه‌های فرهنگی و تفریحی؛ سالی 7 مرتبه حق رفتن به سینما را دارند. اما باز این امکان وجود دارد که اصلا سینمایی در نزدیکی محل سکونتشان وجود نداشته باشد.
 این نکته را هم باید افزود که؛ چند سالی‌ست روزهای سه شنبه‌؛ سینما‌ها به‌صورت نیم‌بها بلیت‌فروشی می‌کنند با این‌وجود؛ خانواده‌ای که پایین‌ترین بضاعت را دارد هنوز این امکان که در همین روز به مراکز تفریحی مراجعه کند را ندارد.
به گزارش ایلنا، افزایش بهای بلیت سینما در سال آینده نیز مشکلی بر مشکلات خانواده‌های متوسط و کارگر اضافه می‌کند. قیمت بلیت سینماهای مدرن در سال گذشته نسبت به سال جاری 25 درصد و سینماهای ممتاز 50 درصد افرایش بها داشت. باید دید در سال 94 چه میزان به قیمت بلیت سینما اضافه می‌شود و به همان نسبت چه میزان از توان سینما رفتن در خانوارها کاسته می‌شود؟