گنجینه مسجد جامع یزد كه در بهار سال گذشته در شبستان غربی اين مسجد گشایش یافته، در واقع مجموعه‌ای دیدنی متعلق به ادوار مختلف اسلامی از زمان ایلخانی تا دوران معاصر است.
به گزارش تابناک یزد، "محسن ذاکرینیا" سرپرست معاونت میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی یزد در رابطه با اين گنجينه ميگويد: کاشی‌ها و آجرها، منبر سنگی، ساعت چوبی، زیلوها، درب قدیمی مسجد و سماور ذغالی از جمله اشیای به نمایش درآمده اين گنجینه است كه هرکدام ویژگی منحصر به فردی را دارا هستند.وي اضافه ميكند: اين آثار مربوط به مرمت‌های انجام شده در مسجد جامع در طول سالیان گذشته است كه بازدیدکنندهها را با رویداد‌های گذشته این بنای تاریخی مذهبی آشنا میسازد.
وي با بيان اين كه مجموعه‌ای از کاشی‌ها با تکنیک‌های ساخت متفاوت در اين گنجینه به نمایش درآمده است، تصريح ميكند: این کاشی‌ها عبارتند از کاشی‌های زرین فام یا طلایی دوره ایلخانی مربوط به قرن هشتم هـ.ق که جز قدیمی‌ترین کاشی‌های به جا مانده از مسجد جامع یزد است.
ذاكرينيا ادامه ميدهد: کاشی‌های معرق دوره تیموری مربوط به قرن نهم هـ.ق که بیشترین تزئینات كنوني مسجد را نيز در بردارد و کاشی‌های هفت رنگ دوره قاجار، برخی از کاشی‌های معرق خطی كه در دوران پهلوی اول جهت مرمت و بازسازی بخش‌هایی از مسجد استفاده شده نيز در اين گنجینه در معرض دید قرار گرفته است.
وي در مورد منبر سنگی این مسجد كه به صورت سه تکه و از سنگ مرمر ساخته شده است نيز ميگويد: اين منبر از سنگ مرمر به دست آمده از معادن توران پشت یزد که یکی از بهترین معادن سنگ مرمر ایران است، در اواخر دوه قاجار ساخته شده است.
وي در مورد ساعت چوبی مسجد كه در اين گنجينه نگهداري ميشود نيز اظهار ميكند: به گفته برخی از معمرین و قدمای محله مسجد جامع، پس از اقدام مرحوم حاج محمدعلی وزیری به تعمیر و بازسازی مسجد جامع، در سال 1324هـ.ش توسط فردی خیر به این مسجد اهدا شده است.
اين مسئول خاطرنشان ميكند: قدیمی‌ترین زیلوی موجود در گنجینه مسجد جامع يزد متعلق به سال 1204 هـ.ق است و زيلوهايي با تاریخ بافت تا دوره معاصر نيز كه غالباً در میبد نيز بافته شده و نام بافنده بر آن نقش بسته، در اين گنجينه موجود است.
وي اذعان ميكند: البته علاوه بر نقوش تزیینی مرسوم در هنر زیلوبافی، در حاشیه آن‌ها نیز کتیبه‌ای مبنی بر وقف بودن آن بر مسجد بافته شده است.
ذاکرینیا بخشی از پرده کعبه به طول 5.9 و عرض 3.2 متر که در سال 1345 هـ.ش از طرف پادشاه عربستان به ایران اهدا شده را نيز زینت بخش این فضای معنوی ميخواند و عنوان ميكند: تکنیک بافت اين پرده نیز به روش فتیلهدوزی با مفتول نقره و الیاف ابریشم است.
سرپرست معاونت میراث فرهنگی استان در پايان نيز در مورد درب قدیمی چوبی مسجد كه با ارتفاعی حدود 3 متر در اين گنجينه جاي داده شده است، ميگويد: اين درب كه از چوب درخت گردو ساخته شده، داراي تزئینات منبت‌کاری و گره ساده و کم کار است و قدمت آن احتمالاً به دوره افشاریه بازميگردد.