جوان پرس : حدود ۳۶ سال از جنگ ایران و عراق می‌گذرد اما بلایایش همچنان بر سر آن سایه افکنده است. ایران می رود تا خاطرات جنگ را از ذهن نسل‌هایش بیرون کند اما سرنوشت نسل های آینده سردشت همچنان به خاک آلوده به خون پدرانشان گره خورده است.
سردشت تنها قربانی جنگ بی رحمانه ایران و
عراق نبوده و نیست، سردشت تنها فجیع ترین و بی رحمانه ترین آنهاست. در
حملات شیمیایی ۱۱۰ نفر از ساکنان شهر سردشت کشته و ۸ هزار تن دیگر در معرض
گازهای سمی قرار گرفتند و مسموم شدند. بمب‌های شیمیایی اما قربانیان بی
شمار دیگری را در هور، الهویزه، جزیره مجنون، شلمچه در خوزستان، روستای بان
زرده در شهرستان دالاهو در کرمانشاه و شهر سردشت در آذربایجان غربی به کام
مرگ کشاند. هرچند سال‌های سال است که از آن ماجرای تلخ می‌گذرد اما
کارشناسان می‌گویند خاطرات تلخ آن روزها تا ۱۰۰ سال دیگر همچنان بر خاک
سردشت باقی خواهد ماند.
سایه مرگ همچنان بر سر سردشتیان
۲۹ سال از سرفه‌های خون آلود سردشتیان می‌گذرد اما کارشناسان همچنان
می‌گویند خاک سردشت آلوده به گازهای شیمیایی است. سازمان محیط زیست در
سال‌های ۸۵ تا ۸۸ بررسی‌هایی را برای پالایش خاک سردشت انجام داده اما
فعالیت‌ها پس از آن متوقف شد چرا که مین های به جای مانده از دوران جنگ
مخاطره ای برای جان کارشناسان محیط زیست بود. کارشناس مسئول دفتر آب و خاک
سازمان محیط زیست هم در این باره می گویند که مستقیما نمی توانند در این
رابطه اقدام کند و همکاری وزارت دفاع و نیروهای مسلح برای این کار ضروری
است.
با این حال کارشناسان محیط زیستی در این رابطه می گویند: ما تا خروج کامل
نظامیان و پاکسازی مناطق نمی‌توانیم برای پایش خاک‌های آلوده مناطق جنگی
کاری انجام بدهیم. از سوی دیگر گازهای خردل و گازهای شیمیایی واقعا بیش از
۱۰۰ سال در خاک پایداری دارند ولی این در خاک‌های اولیه و تا عمق ۳۰
سانتیمتر اول خاک نیست و به بحث‌های ژئوشیمیایی و زمین‌شناسی بر می‌گردد.
به این ترتیب بحث آلودگی شیمیایی خاک سردشت در کشاکش نهادهای مسئول
باقی‌مانده است. با همه این ها اما نفس سردشت هنوز زخمی و قربانی گازهای
شیمیایی جنگ است. چشم انتظار دستی که گره بوروکراسی سردرگم بررسی و رفع
آلودگی خاک سردشت را بگشاید.
