وی ادامه داد: ساختمان هایی از این دست که جنبه منافع شخصی دارد، با توجه به شرایط سخت ثبت و اجازه ندادن مالک برای ورود میراث فرهنگی و رها شدن اثر، این ساختمان ها به راحتی در حال تخریب شدن هستند.
بنای تاریخی کاروانسرای تبریزی ساری در خیابان جمهوری اسلامی (نادر سابق) واقع شده است که البته با توجه به گزارشها و درخواست های مردمی بسیار، بدلیل ریزش های مکرر دربادهای شدید توسط تیم فنی شهرداری منطقه ۲ ساری تاحدودی ایمن سازی شد.
فرسودگی و خطر ریزش این ساختمان تاریخی برروی شهروندان نکته مهمی است که عدم رسیدگی به آن در آینده ای نزدیک به فاجعه ای برای مردم در حال تردد دراین خیابان و کسبه فعال در زیر این ساختمان ها تبدیل خواهد شد.
معاون میراث اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و امور گردشگری مازندران از تهیه و تحویل طرح مرمت و بازسازی دو محور تاریخی آب انبار نو و سیزده پیچ تهیه و به شهرداری ساری خبرداد و گفت: در این طرح برنامه هایی چون چگونگی مرمت و تعمیر، جاسازی لکه ها، کف سازی، جداره و در و پنجره سازی با کمک مشاور گنجانده شده است.
وی ادامه داد: به همسایگان نیز برای ساخت جدید الگو دادیم تا نما آجری و در و پنجره ها چوبی باشد اما متاسفانه گاهی این کار انجام نمی شود.
سیزده پیچ یکی از محلات قدیمی ساری و یک کوچه باریک و تنگ است، این گذر استثنایی از حدود پنجاه سال پیش به خاطر داشتن سیزده پیچ به این نام معروف شده است.
وجود دو حمام قدیمی زنانه و مردانه در ابتدای ورودی ضلع جنوبی این محله که به حمام خویی معروف است و دو آب انبار در ابتدا و انتهایش که متاسفانه بعد از انقلاب به دلیل بی توجهی مسئولان تخریب شد و الان به صورت یک قطعه زمین بلااستفاده در آمده است از ویژگی های بارز سیزده پیچ است.غیر از مسئولان، خیلی ها که مالک جدید بعضی از ساختمان های اینجا شده اند؛ مثلا به خاطر رسیدن ارث و دیگر قضایا نیز کوچکترین توجهی به این آثار تاریخی ندارند و شاید منتظرند هر چه زودتر این آثار تخریب شود تا جای آن برج بسازند.
قدیمی ترین ساختمان های تاریخی موجود در محله آب انبار نو بیش از 300 سال قدمت دارد و دیرینگی بقیه ساختمان ها نیز بیش از 100 سال برآورد می شود.
معاون میراث اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و امور گردشگری مازندران از تهیه و تدوین این طرح در بناها و آثار تاریخی شهرهای دیگری چون بابل، آمل، آلاشت و بابلسر خبر داد و گفت: مرمت و بازسازی آثار تاریخی در آمل در حال اجراست و در بابل نیز اخیرا آغاز شد.
با وجود اینکه بابل شهری با پیشینه تاریخی قوی است و بسیاری از آثار تاریخی این شهرستان کاملا نابود شده اند اما تازه برای مرمت این آثار پای کار آمد.
امامزاده هفت تن ، حسینیه معلم کلا، حمام میرزا یوسف، خانه تاریخی راشدی و دو ماه قبل خانه تاریخی خلیلیان در معرض تخریب و نابودی کامل قرار گرفته اند و حتی برخی از این آثار با کشمکش هایی بین اوقاف، شهرداری و میراث فرهنگی همراه بود. طوری که حمام میرزا یوسف به دست شهرداری و خانه خلیلیان بدست اوقاف تخریب شد.
شاید اگر چاره ای اندیشیده نشود، فردا بنای تاریخی و ثبتی مجتمع سلمان در مجاورت پل تاریخی محمد حسن خان و یا حتی کاخ بابل واقع در دانشگاه علوم پزشکی این شهرستان نیز نامزد تخریب احتمالی باشد.
جالب اینکه اداره اوقاف بابل بخاطر وقفی بودن عرصه بنای شهرداری سابق و موزه فعلی بابل (گنجینه) حکم تخلیه موزه مردم شناسی این شهر را دریافت کرده و به سازمان میراث فرهنگی مهلت یکماهه برای تخلیه ساختمان موزه داده است.
دو هزار و 500 اثر تاریخی حفاظتی و ثبتی در مازندران وجود دارد که تاکنون 670 اثر در فهرست آثار ملی ثبت شدند .
اداره کل میراث فرهنگی استان تنها مالکیت ۲۰ اثر تاریخی ثبتی را در اختیار دارند و مالکان بقیه آثار تاریخی، بخش خصوصی و یا ادارات دولتی هستند.