آرمان قلی نژاد پاجی
شمیم عطرت سنگ های کعبه را شکافت و خانه با شرف دوست مأمن مهربانی¬های وصف ناپذیرت گردید ، دل سیاهم را ببخش که خاراتر از سنگ است و مهرورزیت را درک نمی کند. وقتی برای اسم اعظم و بی نقطه امیر مؤمنان که خود خاطب بی نقطه است به دنبال وصف می¬گردی عجز تنها نتیجه ممکن است. درود بی پایان خدا بر عبد صالح و عابدش که مظهر انسان کامل است. خدا تو را آبروی خویش آفرید.
در زادروز مبارکت تصمیم ندارم تنها مدح و ثنای تو را گویم که بی نیاز از آنی، تو علی هستی، در میان غبار تهمت¬های نا به جای کوفیان علی بودی و در میان تعریف¬های زبانی چون منی نیز علی می مانی، تو برای همیشه تاریخ بالاتر از هر وصف و تعریفی علی هستی......
آن روز که خود را مایه عبرت ما دانستی و برای بی وفایان زمان خویش بیان داشتی و به راستی که تا امروز تازگی خویش را حفظ کرده است؛ گویا از همین نزدیکی فریاد می شود؛ بیستم رمضان سال 40 هجری قبل از شهادت بود که برای جهانیان تا به ابد فریاد کردی؛ من از همسایگان شما بودم، که چند روزی در کنار شما زیستم، به زودی از من جز جسدی بی روح و ساکن، پس از آن همه تلاش، پس از آن همه گفتار باقی نخواهد ماند. پس باید سکوت من و بی حرکتی دست و پا و چشم¬ها و اندام من، مایه پند و اندرز شما گردد که از هر منطق رسایی و از هر سخن مؤثری عبرت انگیزتر است. فردا ارزش ایام زندگی مرا خواهید فهمید و راز درونم را خواهید دانست
(نهج البلاغه خطبه 149)
علی جان گویی هنوز، آن فردا نرسیده است و گویی هزاران فردا تا قبل از ظهور گوشه جگرت ما بیدار نمی شویم، شاید ناقوس عدالت علویت آن روز برخی را بیدار کند ولی ما اهل عبرت گرفتن نبوده¬ایم.
زادروز ولادت مظهر عدالت بهانه ای گشت که بار دیگر به گذشته و آینده خویش بنگریم. زمانی که فرصت اندک است و باید نغمه-ای خواند که مردم به یاد بسپارند و از آن والاتر خدا بپسندد. از میان دریا دریا حکمت¬های فراوانت جمله¬ای در بطن خطبه سی و چهارم مجذوبم نمود که فرمودی: به خدا سوگند شکست برای کسانی است که دست از یاری یکدیگر می کشند و گویی بزرگترین آسیب امروز ما را در آیینه علم بی کرانت دیده بودی و راه صواب را نمایان کرده بودی.
در روزگاری که برای صعود از نردبان دون دنیا عزت خویش را به بهایی نازل حراج می¬کنیم، در روزهایی که به جای گرفتن دست یکدیگر، پاها را به پایین می¬کشیم، در میان ثانیه¬ها و دقایقی که لحظات سبز هم دلی کمرنگ تر از هر زمانی شده است باز به تو حاکم حکمت¬ها پناه می آورم. خطبه 192 نهج البلاغه (که به خطبه قاصعه شهرت دارد) جایی برای حرف بیشتر باقی نگذاشته است و نیکوتر آن است که به جای بازی با واژه¬ها ، حکمت¬های خنک و گوارایتان را سر بکشیم:
" از کیفرهایی که بر اثر کردار بد و کارهای ناپسند بر امت¬های پیشین فرود آمد، خود را حفظ کنید و حالات گذشتگان را در خوبی¬ها و سختی ها به یاد آورید، و بترسید که همانند آنها باشید! پس آنگاه که در زندگی گذشتگان مطالعه و اندیشه می کنید، عهده دار چیزی باشید که عامل عزت آنان بود، و دشمنان را از سر راهشان برداشت و سلامت و عافیت زندگی آنان را فراهم کرد، و نعمت های فراوان را در اختیارشان گذاشت، و کرامت و شخصیت به آنان بخشید، که از تفرقه و جدایی اجتناب کردند ، و بر وحدت و همدلی همت گماشتند ، و یکدیگر را به وحدت وا داشته و به آن سفارش کردند. از کارهایی که پشت آنها را شکست، و قدرت آنها را در هم کوبید ، چون کینه توزی با یکدیگر ، پر کردن دل ها از بخل و حسد، به یکدیگر پشت کردن و از هم بریدن، و دست از یاری هم کشیدن ، بپرهیزید.
پس اندیشه کنید که چگونه بودند آنگاه که وحدت اجتماعی داشتند، خواسته¬های آنان یکی، قلب های آنان یکسان و دست¬های آنان مددکار یکدیگر، شمشیرها یاری کننده، نگاه¬ها به یک سو دوخته و اراده¬ها واحد و همسو بود! آیا در آن حال مالک و سرپرست سراسر زمین نبودند و رهبر و پیشوای همه ی دنیا نشدند ؟ پس به پایان کار آنها نیز بنگرید ! در آن هنگام که به تفرقه و پراکندگی روی آوردند ، و مهربانی و دوستی آنها از بین رفت و سخن¬ها و دل هایشان دگرگون شد، از هم جدا شدند ، به حزب ها و گروه ها پیوستند، خداوند لباس کرامت خود را از تنشان بیرون آورد ، و نعمت های فراوان شیرین را از آنها گرفت."
.
عادل بی بدیل همه دوران محتاج مدح¬های زبانی شیعیان خویش نیست، گراز علوی بودن تنها ظاهر و گیسو نداری، گر جز صورت علی گونه، سیرتت نیز نمایان¬گر عدالت اعلی علی است، اگر رگ گردنت برای نام به راستی رفیع ایران می تپد؛ راه پیداست و رهرو من و تو هستیم؛ باشد که به درستی طی طریق نماییم.
خدایا به همه کسانی که کد یمین و عرق جبین، روزی خانه و خانواده آنان را تأمین می¬کند، به همه کوه¬های استوارتر از دماوند و دریاهای سخاوت، به همه مهربانان با عزت، چه مرد و چه زن، که نام مقدسشان پدر است، عمری طولانی عنایت فرما و اگر سعادت
هم¬دلی آنان سلب شده است و در میان ما نیستند روح رفیعشان را متعالی ساز. روز پدر بر همه پدران دنیا مبارک.
در زادروز مبارکت تصمیم ندارم تنها مدح و ثنای تو را گویم که بی نیاز از آنی، تو علی هستی، در میان غبار تهمت¬های نا به جای کوفیان علی بودی و در میان تعریف¬های زبانی چون منی نیز علی می مانی، تو برای همیشه تاریخ بالاتر از هر وصف و تعریفی علی هستی......
آن روز که خود را مایه عبرت ما دانستی و برای بی وفایان زمان خویش بیان داشتی و به راستی که تا امروز تازگی خویش را حفظ کرده است؛ گویا از همین نزدیکی فریاد می شود؛ بیستم رمضان سال 40 هجری قبل از شهادت بود که برای جهانیان تا به ابد فریاد کردی؛ من از همسایگان شما بودم، که چند روزی در کنار شما زیستم، به زودی از من جز جسدی بی روح و ساکن، پس از آن همه تلاش، پس از آن همه گفتار باقی نخواهد ماند. پس باید سکوت من و بی حرکتی دست و پا و چشم¬ها و اندام من، مایه پند و اندرز شما گردد که از هر منطق رسایی و از هر سخن مؤثری عبرت انگیزتر است. فردا ارزش ایام زندگی مرا خواهید فهمید و راز درونم را خواهید دانست
(نهج البلاغه خطبه 149)
علی جان گویی هنوز، آن فردا نرسیده است و گویی هزاران فردا تا قبل از ظهور گوشه جگرت ما بیدار نمی شویم، شاید ناقوس عدالت علویت آن روز برخی را بیدار کند ولی ما اهل عبرت گرفتن نبوده¬ایم.
زادروز ولادت مظهر عدالت بهانه ای گشت که بار دیگر به گذشته و آینده خویش بنگریم. زمانی که فرصت اندک است و باید نغمه-ای خواند که مردم به یاد بسپارند و از آن والاتر خدا بپسندد. از میان دریا دریا حکمت¬های فراوانت جمله¬ای در بطن خطبه سی و چهارم مجذوبم نمود که فرمودی: به خدا سوگند شکست برای کسانی است که دست از یاری یکدیگر می کشند و گویی بزرگترین آسیب امروز ما را در آیینه علم بی کرانت دیده بودی و راه صواب را نمایان کرده بودی.
در روزگاری که برای صعود از نردبان دون دنیا عزت خویش را به بهایی نازل حراج می¬کنیم، در روزهایی که به جای گرفتن دست یکدیگر، پاها را به پایین می¬کشیم، در میان ثانیه¬ها و دقایقی که لحظات سبز هم دلی کمرنگ تر از هر زمانی شده است باز به تو حاکم حکمت¬ها پناه می آورم. خطبه 192 نهج البلاغه (که به خطبه قاصعه شهرت دارد) جایی برای حرف بیشتر باقی نگذاشته است و نیکوتر آن است که به جای بازی با واژه¬ها ، حکمت¬های خنک و گوارایتان را سر بکشیم:
" از کیفرهایی که بر اثر کردار بد و کارهای ناپسند بر امت¬های پیشین فرود آمد، خود را حفظ کنید و حالات گذشتگان را در خوبی¬ها و سختی ها به یاد آورید، و بترسید که همانند آنها باشید! پس آنگاه که در زندگی گذشتگان مطالعه و اندیشه می کنید، عهده دار چیزی باشید که عامل عزت آنان بود، و دشمنان را از سر راهشان برداشت و سلامت و عافیت زندگی آنان را فراهم کرد، و نعمت های فراوان را در اختیارشان گذاشت، و کرامت و شخصیت به آنان بخشید، که از تفرقه و جدایی اجتناب کردند ، و بر وحدت و همدلی همت گماشتند ، و یکدیگر را به وحدت وا داشته و به آن سفارش کردند. از کارهایی که پشت آنها را شکست، و قدرت آنها را در هم کوبید ، چون کینه توزی با یکدیگر ، پر کردن دل ها از بخل و حسد، به یکدیگر پشت کردن و از هم بریدن، و دست از یاری هم کشیدن ، بپرهیزید.
پس اندیشه کنید که چگونه بودند آنگاه که وحدت اجتماعی داشتند، خواسته¬های آنان یکی، قلب های آنان یکسان و دست¬های آنان مددکار یکدیگر، شمشیرها یاری کننده، نگاه¬ها به یک سو دوخته و اراده¬ها واحد و همسو بود! آیا در آن حال مالک و سرپرست سراسر زمین نبودند و رهبر و پیشوای همه ی دنیا نشدند ؟ پس به پایان کار آنها نیز بنگرید ! در آن هنگام که به تفرقه و پراکندگی روی آوردند ، و مهربانی و دوستی آنها از بین رفت و سخن¬ها و دل هایشان دگرگون شد، از هم جدا شدند ، به حزب ها و گروه ها پیوستند، خداوند لباس کرامت خود را از تنشان بیرون آورد ، و نعمت های فراوان شیرین را از آنها گرفت."
.
عادل بی بدیل همه دوران محتاج مدح¬های زبانی شیعیان خویش نیست، گراز علوی بودن تنها ظاهر و گیسو نداری، گر جز صورت علی گونه، سیرتت نیز نمایان¬گر عدالت اعلی علی است، اگر رگ گردنت برای نام به راستی رفیع ایران می تپد؛ راه پیداست و رهرو من و تو هستیم؛ باشد که به درستی طی طریق نماییم.
خدایا به همه کسانی که کد یمین و عرق جبین، روزی خانه و خانواده آنان را تأمین می¬کند، به همه کوه¬های استوارتر از دماوند و دریاهای سخاوت، به همه مهربانان با عزت، چه مرد و چه زن، که نام مقدسشان پدر است، عمری طولانی عنایت فرما و اگر سعادت
هم¬دلی آنان سلب شده است و در میان ما نیستند روح رفیعشان را متعالی ساز. روز پدر بر همه پدران دنیا مبارک.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
متن بسیار عالی و متحول کننده ای بود. به نویسنده این متن تبریک میگم. تقریبا تمام سایت ها رو دیدم اما متنی اینگونه اثرگذار ندیدم. ممنونم از تابناک