آرش خردور و حمید علوی دو دانشمند ایرانی دانشگاه کالیفرنیا در اروین (UCI) هستند که این فناوری جدید پزشکی را ارایه کرده اند.
از آنجا که این دریچه قلب هیبریدی از ویژگی مهمی همچون پایداری و طول عمر زیادی برخوردار است، می توان آن را به عنوان جایگزینی مناسب برای دریچه های مصنوعی فعلی به شمار آورد.
در فناوریهایی که در سالهای اخیر در این عرصه ارایه شده است، از سلولهای بیمار برای تولید دریچه های قلب مبتنی بر مهندسی بافت استفاده می شود. این دریچه ها بر روی داربست زیست تجزیه پذیر ساخته می شود که پس از نصب در جای خود به تدریج در مایعات بدن حل می شوند. مطالعات پزشکی نشان داده که این فرآیند می تواند اختلالاتی در عملکرد دریچه قلب مصنوعی ایجاد کند اما در ابتکار عمل دو دانشمند ایرانی دانشگاه کالیفرنیا این نواقص برطرف شده است.
برای این منظور آنها به فکر طراحی و ساخت دریچه هیبریدی افتادند که در ساختار آن از آلیاژ نیکل و آلومینیوم استفاده شده است. بخش دیگری از این ساختار نیز بافتهای مهندسی شده را تشکیل می دهد.
به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر خردور در این خصوص می گوید: «در پروژه ای که آن را پیش برده ایم، تصمیم گرفتیم که از داربست غیرزیست تجزیه پذیر استفاده کنیم. مزیت این روش در آن است که داربست در دریچه باقی می ماند تا نه تنها بر استحکام و کارایی آن بیفزاید، بلکه این کار را بدون ایجاد کوچکترین اختلالی در عملکرد دریچه انجام می دهد.»
این دو دانشمند جوان برای اطمینان خاطر حاصل کردن از عملکرد بی نقص فناوری جدیدشان آن را در یک شبیه ساز جریان خون مورد آزمایش قرار داده و از عملکرد بی نقص آن که با ضریب دقت ۷۵ درصد بوده مطمئن شده اند.