حصیر بافی در جهرم قدمت ۹۰۰ ساله دارد اما این روزها این هنر در حال از بین رفتن است.
تابناک فارس به نقل از تسنیم: دو تا ضربه در،یکی زیر، یکی رو؛ سال‌هاست که حصیربافی می‌کند. دستانش دیگر شکل کار گرفته‌اند، آن قدر سریع می‌بافد که صدای هنرجویان در آمده است. صبورانه کار را از اول شروع می‌کند و آموزش از نو، کار دشواری است و نیاز به تمرین و تمرکز بالایی دارد. خودش بی‌وقفه و با سرعت رشته‌های برگ نخل را می‌بافد و به جلو می‌رود.
نامش صمد شهابی است با 48 سال سن که از بچگی حصیر بافی را یاد گرفته است، می‌گوید: بچه که بودم از پدر و عمویم حصیر بافی را یاد گرفتم.کنارشان می‌نشستم و زیر و رو کردن پیش‌های جدا شده نخل را در دستانشان دنبال می‌کردم. این هنر اصیل جهرمی است حیف است که از بین رود.
سرها همه پایین و چشم‌ها دنباله رو بندهای بافته شده، دست‌ها به سرعت بالا و پایین می‌روند. ابتدا از رشته‌های بلند پلاستیک شروع می‌کنند تا بعد برسد به رشته‌های جدا شده برگ نخل. همه با علاقه سعی در یادگیری هستند. اخم‌ها و خنده‌ها در چهره‌ها مشهود است. نیمی از کلاس را خانم‌ها تشکیل داده‌اند.
مادر و دختری که با علاقه سعی در یادگیری این هنر دارند می‌گویند: مدت‌ها در پی چنین کلاسی بودیم و به این هنر بسیار علاقه‌مندیم. حصیربافی کار سختی است اما شیرینی آن زمانی حاصل می‌شود که آثار زیبایی با دستانمان خلق کنیم.
نمونه کارهایش دست به دست بین هنرجویان می‌چرخد زنبیل ،کلاه، سبد، بادبزن، دوروک (سطل حصیری برای چیدن خرما از نخل)، سَمنی (ظرفی معادل ده کیلو)، سَله(نوعی زیرانداز) همه کار استاد شهابی است.
به گفته وی برای بافت حصیر، ابتدا برگ درخت خرما را از چوب اصلی جدا می‌کنند و برای اینکه نرم‌تر و خوش رنگ‌تر شوند،آنها را داخل آب می‌گذارند تا رنگ برگ سبز کمی مایل به زرد شود.گاهی برگ‌های نخل را با رنگ‌های گیاهی رنگ می‌کنند. شهابی می‌گوید: برگ‌های نخل ماده برای بافت ظروف بهتر است چون دوام بیشتری دارد و ماندگاری آنها به 30 سال هم می‌رسد.
آموزش وقتی به برگ‌های تقسیم شده پنج تایی و شش تایی می‌رسد، صدا و همهمه هنرجویان بیشتر می‌شود و کار با دقت بیشتری به جلو می‌رود. علی پسر 17 ساله‌ای که در بین هنر جویان است می‌گوید: فکر می‌کردم که کار آسانی باشد، اما ظرافت و توجه از نکات اصلی آن است.
مازیار الطافی مدیر عامل انجمن بچه‌های شهر باربد می‌گوید: این کارگاه با هدف ایجاد بستر مناسب برای توسعه، ترویج و احیای صنایع دستی جهرم که از قدمت بالایی بر خوردار است، برگزار شده و رویکرد ما کارآفرینی است.
او می‌گوید: حصیر بافی در جهرم قدمت 900 ساله دارد و حیف است که این هنر از شهرها و استان‌های دیگر چون کاشان و خوزستان وارد جهرم شود و در حالی که می‌توان گفت جهرم یکی از مهدهای این هنر است.
به گفته الطافی این صنعت در جهرم رو به فراموشی است و تعداد کسانی که از گذشته مانده و این هنر را بلد هستند، به انگشتان دست هم نمی‌رسند. مدیر عامل انجمن بچه‌های شهر باربرد معتقد است که مهم‌ترین صنعت دستی شهرستان جهرم صنعت قالیبافی است که شامل قالی، جاجیم و گلیم است.
مسگری و ملکی‌دوزی(گیوه دوزی) از صنایع دستی کهن جهرم است که متاسفانه رو به زوال و تعداد محدودی از پیران شهر این کار را دنبال می‌کنند.
به گفته الطافی هنر سفال‌سازی از صنایع قدیمی شهرستان جهرم است که تا 30 سال قبل بالغ بر 10 نفر مشغول به این کار بوده‌اند و نیازهای مردم را تامین می‌کردند اما با توجه به عدم استفاده مردم از ظروف گِلی این صنعت به شکل ظروف تزئینی مثل کاسه‌ها، مجسمه‌ها و حتی فواره‌های تزئینی خود را عرضه کرد اما این امر هم نتوانست این هنر را پویا نگه دارد.
« لوده‌بافی از دیگر مشاغل و هنرهایی سنتی جهرم است که به طور کامل منسوخ شده، لوده در لفظ جهرمی به معنی سبد بزرگ است که برای نگه داشتن میوه و موارد دیگر به کار می‌رفته که از بافتن چند ترکه (چوب) انار یا بادام کوهی(جرگه یا علوک)ساخته می‌شده است». این را الطافی عنوان می‌کند.
برگزاری کارگاه حصیربافی قدم نخست انجمن بچه‌های شهر بارید برای احیای هنرهای سنتی و صنایع دستی شهرستان جهرم است.
